________________ જેથી સર્વ પ્રાણીને વિષે પિતાનું દાસત્વ મનાય છે અને પરમ જેગ્યતાની પ્રાપ્તિ હોય છે. રાઈ બાંટા બીસવાં, ફિર બીસનકા બીસ, ઐસા મનવા જે કરે, તાહિ મિલે જગદીશ.” “સદ્દગુરુ પદમેં સમાત હૈ, અરિહંતાદિ પદ સર્વ, 0 | તાતેં સદ્દગુરુ ચરણકે, ઉપાસે તજી ગર્વ.' આવાં આવાં અનેક વચનેથી સત્પરુષનું - સદ્દગુરુનું અદ્દભુત અલૌકિક માહાસ્ય પૂર્વે મહાપુરુષોએ પ્રકાણ્યું છે. સાધકને જ્યારે આ વાત અંતરમાં યથાર્થ સમજાય ત્યારે તેને અતિશય ઉલ્લાસ આવે છે. પુરુષની એકનિષ્ઠાએ સેવા કરવાથી અને તેમના સાચા સ્વરૂપની ઓળખાણ થવાથી તેમનામાં પ્રભુના જેવી જ દિવ્ય જ્ઞાનતિનું દર્શન થાય છે. તેમની આજ્ઞાન આરાધનથી પિતાને પણ કામ કરીને તેમના જેવી જ આત્મિક સમૃદ્ધિ અવશ્ય પ્રગટે છે. “તનસે મનસે ધનસે સબસે, ગુરદેવકી આન સ્વઆત્મ બસે; 0 | તબ કારજ સિદ્ધ બને અપને, રસ અમૃત પાહિ પ્રેમ ઘને.” એનું સ્વપ્ન જે દર્શન પામે રે, તેનું મન ન ચઢે બીજે ભામે રે, થાય સદગુરુને લેશ પ્રસંગ રે, તેને ન ગમે સંસારીને સંગ રે.”૮ આ ઉપરોક્ત પ્રકારે જ્યારે પિતાનામાં વિશિષ્ટ વિનયગુણનું પ્રગટવું થાય ત્યારે તેના ફળરૂપે પ્રાણીમાત્રમાં પિતાના જેવો જ આત્મા દેખાવાથી તે સૌની “સેવાને ભાવ ઊપજે છે, જેથી “સર્વાત્મભાવની સાધના સહેજે સહેજે બને છે; અને ધર્મધ્યાન પ્રત્યે વળવાની પાત્રતા ક્રમે કરીને સાધકમાં પ્રગટે છે. આ વાત કેરા તર્કથી સમજણમાં આવે તેવી નથી, પણ પિતાનામાં ઉત્તમ પાત્રતા પ્રગટ કરવાની રુચિવાળા મુમુક્ષુને આ વિનયગુણની આરાધનાને પ્રયોગ જીવનમાં કરવાની ભાવના ઊગે છે. બીજી બાજુ શુષ્કજ્ઞાની - મતાથી મનુષ્ય આ બાબતને મર્મ પામતું નથી અને મહાન આત્મલાભથી વંચિત રહી જાય છે. 5. મહાત્મા કબીરદાસજી. 6. સદ્દગુરુ સ્તુતિ-શ્રીરત્નરાજ સ્વામી, 7. શ્રીમદ્ રાજચંદ્ર, 265. 8, આત્મજાગૃતિનાં પદો, નિત્યક્રમ અગાસ. અધ્યાત્મને પંથે
