________________
[३३६]
'सीसं कह वि न फुटुं, जमस्स पालित्तयं हरंतस्स ।
जस्स मुहनिज्झराओ, तरंग[लोला] नई वूढा ?' ॥ सोउं चेमं खरयरमुम्माहिए सूरिगुणाणं जणे समुट्ठिओ सहसा सूरी भणइ - "भो भो ! मरिउं पि जीविओ अहं पंचालसच्चभासणोसहेणिमिणा' । तओ मउलिओ पंचालो । विहसिओ संघो । विण्णायवुत्तंतेण य रण्णा आणत्तो निव्विसओ पंचालो । थिराविओ सूरिणा सावगो जाओ ।
एवं चाऽणेण पवयणपभावणाकज्जुज्जुओ पालित्तयसूरी चूडामणिजायगाइनिह(विहिं?) काऊणाऽणागयमेवाइऽऽवेयनियमच्वुसमय-भाविभवभावो कालं काउं गओ देवलोगं जहा तवस्सी कट्ठसेट्टि त्ति सालिवाहणपालित्तयसूरि त्ति गयं ॥छ। कट्ठसेट्टिकहा भण्णइ -
वसंतरे कहो नामा सेट्ठी । वज्जा से भारिया । तीसे माघोदो(माधवो?) नाम पुत्तो । सो य अट्ठवरिसिओ संतो पविसिओ पढणत्थं लेहसालाए । चित्तपइट्ठाणि य कट्ठसेट्ठिणो चिटुंति गेहे चत्तारि वियक्खणरयणाणि । तं जहा - मरुवओ नामाऽऽगंतुगवडुओ, कुक्कुडो, सूयओ, मयणसालहिया य । बहुदव्वोवज्जणमणो य कयाइ सेट्ठी महिला-पुत्तसुत्थयानिमित्तं निरूविउं पच्छिवालं मरुवयं गओ देसंतरं । निव्विजणालवणाईहि य घडिया वज्जा समं मरुवएण । अवि य -
जत्थ तरुणो महल्लो, तरुणीमज्झमि तत्थ किं ---
सिद्धो च्चिय विट्टालो - डीए(?) सुणहो रसोईए । पविसंतं च मरुवयमेगंते दटुं सामिपक्खवाइआ परिस्सवइ मयणसालिया । मुणियकज्जमझेण ए भणिया सूएण – 'दुतुंडियरंडे ! मरणहारिया तुममेवं वगवगेंती । जओ -
गुणहेउं नाऽवेक्खइ, जो रत्तो होइ जंमि वच्छंमि ।
जो अभिपाए दइओ, अहवा सो अम्ह दइओ त्ति ॥ एवं च वारिया वि पुणो पुणो कलहंती वावाइया वज्जाए मयणसालिया । तं च दटुं खरयरं भीया कुक्कुड-सूवया नेव वासंति किचि ।
__ निसुयं च कयाइ जालंतरिएण मरुवएण भिक्खुय(भिक्खागय)मुणिजुयलं परोप्परं सणियमुल्लवेतं, जहा - 'जो एयस्स कुक्कुडस्स सीसं खाइस्सइ सो झत्ति राया भविस्सई' । तओ बंभणेण भणिया वज्जा - 'कुक्कुडस्स मंसं साहेसु' । तीए भणियं - 'पुत्तसरिच्छो एसो । अण्णं भे मंसं देमि' । तेण भणियं - "किमेत्थ बहुणा ? इमस्स मंसं देसु' । तओ मारिऊण पसाहिए से मंसंमि सिणाणत्थं च बाहिं गओ भट्टो जावऽज्ज वि न पहुच्चइ ताव लेहसालाओ पत्तो पुत्तडो । सो य भुक्खिओ त्ति मग्गंतो जेण पेच्छंतस्सेव संसकरियं कुक्कुडस्स सीसं खाविऊण पट्टविओ वज्जाए । तओ आगओ मरुवओ । परिविटुं सीसरहियं मंसं । 'कत्थ सीसं ?'ति पुच्छिए भणियं - 'पुत्तस्स दिन्न' । तेण भणियं - 'हा ! दुट्ठ कयं । सीसत्थं चेवेसो मए माराविओ । तं च तए पुत्तस्स दिण्णं । ता जइ तं चिय पुत्तं मारिऊण देसि तो निहिं पुरिमो(?)' । तीए भणियं – 'माए ! बंभण ! सुपरिचत्तो एस मग्गो वि लोएहिं पि' । तेण भणियं – 'किमेत्थ बहुणा पलत्तेण? जइ मए कज्जं ता झत्ति पुत्तं मारिऊण देसु' । पडिवण्णे तीए तंमि