________________
[३२८]
चेमं पज्जालोइयं संघेण जहा – 'जत्थ विहरिस्सइ पालित्तयसूरी तत्थ पायं संघेणऽस्सुण्णइ त्ति लक्खिज्जइ सूरिपेसणेणं । जओ न निक्कारणं जपंति पवयणपुरिसा । ता कीरउ पालित्तयसूरिणा सह ताव तित्थजत्ता' ।
तओ संवहिओ बहु संघो । साहियं नागहत्थिसूरीणं । तेहि वि 'संघकिच्चुज्जओ सययं सहुज्जासु'त्ति पुणो पुणो सिक्खविय विसज्जिओ संघेण समं पालित्तयसूरी । गओ पाडलिपुत्ते । तंमि य मुरुंडो नाम राया । तत्थ य केणइ छइल्लेण दंदोलीए घल्लिओ मयणोदयभाविओ सुत्तसुट्टियओ । तंमि य लहियव्वो सुत्तच्छेओ । न य केणइ लद्धो । तओ सपसिद्धि सोऊण सद्दाविओ रण्णा पालित्तयसूरी । तेण य पक्खित्तो सो तत्तोदए । निम्मयणंमि य सुट्ठियए लद्धो सुत्तच्छेओ । तओ पुणो वि घल्लिउं समदंडो मूलमेयस्स नामवं (जाणेउं?) । न य को वि तं जाणइ । पालित्तएण पुण तराविओ नीरोवरि सो दंडो । तओ मणागं मणंत(णमंत?)दिसाए साहियं दंडमूलं । तओ पुणो वि जउघोलिओ पोलिओ समुग्गओ, जस्स न नज्जइ केण वि ढक्कणयसंधी । तस्स वि पालित्तएण तत्तोदयपक्खेवओ गलिय[ल]क्करसजाणिओ ढक्कणयसंधी।
तओ समप्पियं सूरिणा फोडित्तु पक्खि(क्ख)पूरणयं नट्ठसीवणीसीवियं तुंबयं रण्णो । भणियं च - 'जाणउ को वीमस्स संधि' । दरिसियं तयमण्णेसिं रण्णा परं न केणइ नाओ सीविओ तुंबयसंधी । एवं च सूरिगुणावज्जिओ मुरुंडराया जाओ भद्दगो ।
तत्तो य जो चलिओ संघो तं पि घेत्तूणाऽऽगओ पालित्तयसूरी महुराउरिं । तीए य वंदिउं देवनिम्मियं [चेइयं] रम्मयाए ठिओ कित्तिओ वि संघो । सेसेण य समं कमेण पत्तो पालित्तयसूरी गुज्जरत्ताए ओंकारनगरे । तंमि य एगंमि दिणे भिक्खातंगणियाइकज्जगएसुं सव्वसाहूसुं सावय-सावियाईणं च कह वि तव्वेलाए विरहेणेगागी पालित्तयसूरी बालसहावओ संजायरमणिच्छो कडिवट्ठीए गोवित्तुं दहुविलि(?) मिलिउं कयचुंचुरुट्ठी(?) वसहीए पच्चासण्णं रमणाण(रमेंताण) छोरुयाणं मज्झे गंतुं जाव कीलेइ तावाऽऽगया ठाणंतराओ. मइ-मेहाइगुणपगरिसं सोऊण केइ सूरिवंदणत्थमपुव्वसावया । पुच्छंति य डिभरूवाणि जहा - 'कत्थ पालित्तयसूरिवसही?' सूरिणा वीमे सावय त्ति कलिऊण साहिओ तेसिं समाडयागमणं मग्गो। तेण य ते जावाऽऽगच्छंति वसहि तावाऽऽसण्णमग्गेणाऽऽगओ सूरी लहुं संवरिऊणुवविट्ठो सट्ठाणे। तओ पत्ता ते सावया वंदिऊणुवविट्ठा सूरिपुरओ पुच्छियसुहविहाराइवत्ता य डिंभमज्झट्ठियरूवसारक्खित्त[चित्त]या विम्हिया लक्खित्तु भणिया सूरिणा - 'अहो सावया ! जहा जहा चेल्लुगत्तणं सक्किज्जए न कोट्ठए छुहिउं तहा परिणयवयाणं पि चंचलं चित्तं । ता किं निरंतराओ भे निव्वहइ धम्मो ?' तो सावएहिं वि 'सूरी वियड्ड'त्ति भाविएहिं भणियं – 'स(से)यं भयवं ! तुम्ह पसाएणं'। पज्जुवासिउं च किच्चिरं पि सूरिं ते गया सट्ठाणं ।
पुणो य कयाइ पालित्तयसूरी गड्डिभरं जंतं पेच्छिऊणुम्माहियहियओ रमिएवि(उं?) निव्विजणंमि गंतुं तहेव डिभेहिं सहाऽऽरुहंतुत्तरंतो गड्डिपंथगेसु जा कीलइ ताव पुरिसेहिं केहिं वि तप्पएसागएहिं पुच्छिओ जहा - 'भो डिभगा ! कत्थ पालित्तयपंडियवसही ?' लक्खित्ता य 'केइ विउस'त्ति सूरी ते तहेव विसज्जिउं सयमागओ सट्ठाणे । ठिओ य कडासणेणं सरीरोवरि लुलावियजच्चपट्टओ अलीयनिदाए । पत्ता य ते वाइणो वसहिदुवारदेसे तहाऽवट्ठियं सूरि दट्ठणोलक्खित्ता य धरिसणत्थं 'कुक्कुडूरु'त्ति सच्चविता पविसंति । [सोउं च] कुक्कुडसदं सूरिणा वि तेसिं पडिधरिसणत्थं 'मेउं मेउंति कओ विरालियासद्दो । तओ 'अहो! दुद्धरिसो'त्ति कलिऊण पणया सूरिपाएसु ते ठिया वियड्डगोट्ठीए । 'अलद्धमज्झा य सव्वा ते गुणपसिद्धि'त्ति । पुणो पुणो बहुं मण्णंति । तओ सूरिणा जोग्ग त्ति नाऊण पडिबोहिया ते सद्धम्मदेसणाए पव्वइया केइ, ...