________________
[३०९]
से माया चिंतेइ – 'मम भाया भत्ता पुत्तो य पव्वइया, अहं किमच्छामि ?' तओ सा वि पव्वइया । वयरो वि सूरीहिं थण्णं न पियइ त्ति पव्वाविओ अज्जियाणं चेव पासे अच्छइ । तस्स य तासिं पासे एक्कारसंगाणि पढंतीणं सुणंतस्स कन्नाहेडएणाऽऽगयाणि, जओ पयाणुसारी सो भगवं । ताहे अट्ठवरिसिओ संजइपडिस्सयाओ आयरियसगासे अच्छइ । आयरिया य उज्जेणिं गया । तत्थ य वरिसिओ मासद्धमखंडियधारेहिं मेहो ।
इओ य से पुव्वसंगइया जंभगा देवा तेणंतेण वोलेंता तं पेच्छंति । ताहे ते परिक्खानिमित्तमोइण्णा । वाणिययरूवेणुल्लदित्ता [उवक्खडेंति] विउव्वित्ता य सूरिणो निमेंतेंति भिक्खत्थं । तेहिं वि पक्कबुद्धि त्ति दटुं वइरो पट्ठविओ । सो वि फुसावेंतं(कणगफुसितं) दट्ठण नियत्तो । तओ देवेहिं वरिसंतं सव्वहा थंभिऊण पुणो सद्दिओ गओ वयरो तत्थोवओगं जाव दव्व-खेत्त-काल-भावेहिं देइ तावाऽसंभविकुहंडफलाइं दव्वं १, सुट्ठ कक्कसे उज्जेणीखेत्ते २, पढमे पाउसकाले ३, धरणिवरु णोछिवण-नयणानिमेसाइभावेहिं ४ दायगेहिं दिज्जंतं दटुं जाणइ जहा 'देवभिक्खा एसा, न य देवपिंडो साहूणं कप्पई'त्ति सरियसत्थोवएसो तं पडिसेहेइ । तओ 'अहो ! बालो वि महासत्तो'त्ति नाउं तुट्ठा, 'पुव्वजम्मनेहेणाऽम्हे तुब्भं दद्रुमागय'त्ति वोत्तुं वेउव्वियलद्धि विज्जं च वइरस्स दाऊण देवा गया सट्ठाणं ।
तओ पुणो वि कयाइ जेह्रमासे बाहिरभूमिगयं वरं ते देवा घेउरेहिं निमंति । तओ वइरो तत्थ वि दव्वाइउवओगओ नेच्छइ । ताहे से नभगामिणि विज्जं दाऊण गया । एवं च वइरो विहरइ ।
जाणि य तेण पयाणुसारिलद्धीए गहियाणि एगारसंगाणि ताणि से संजयमझे थिरतराणि । तहा परावत्तिज्जंतं जं सुयं पुव्वगयं तं पि अणेण सव्वं गहियं । एवं तेण बहुं सुयं गहियं । जया य वुच्चइ - [प]ढाहि' तया सो आवडतं पि मणमणाएंतो परेण परावत्तिज्जमाणं च सुणंतो चिट्ठइ ।
अण्णया आयरिया मज्झण्हे साहूसु भिक्खं निग्गएसु सण्णाभूमि निग्गया। वइरसामी वि पडिस्सयपालो। सो तेसिं साहूणं वेंटियाओ मंडलीए रक्खित्ता मज्झे अप्पणा ठाउं वायणं देइ । ताहे परिवाडीए एक्कारस वि अंगाई वाएइ पुव्वगयं च । तओ सूरिणो समागया गहगहं सोऊण चिंतेंति – "किं सिग्घं विहरिऊणाऽऽगया साहवो ?' नाऊण य मेघनिनायमेगं वसहीए बहिट्ठिया सुणंता अच्छंति । निच्छिऊण य जहा 'वइरो'त्ति पच्छा ओसरिऊण महासदेण निसीहियं करेंति । जओ 'एसो मा लज्जिओ होउ' । वइरेणाऽवि निसीहियासदं सोऊण तुरियं वेंटियाओ सट्ठाणे ठवियाओ । निग्गंतूण य दंडयं गेण्हइ पाए य पमज्जेइ । ताहे रयणीए ते पुच्छइ – 'अमुगं गामं वच्चामि । तत्थ दो वा तिण्णि वा दिवसे अच्छिस्सामि' । तओ जोगपडिवण्णगा भणंति - 'अम्हं को भविस्सइ वायणायरिओ ?' आयरिया भणंति - 'वइरो' । तओ साहहिं विणीयत्तणओ 'जुत्तमजुत्तं वा गुरू चेव जाणइ'त्ति वोत्तुमंगीकए ते गया ।
साहवो वि पहायंमि काउस्सग्ग-वायणागहणाइकिच्चं काउकामा विरइयनिसेज्जाए वइरं बइसारेंति । सो तत्थ निविट्ठो । ते वि जहाऽऽयरियस्स तहा विणयं पउंजंति । ताहे सो तेसिं परिफुडे सव्वेसिं अणुपरिवाडीए आलावगे देइ । जे वि मंदमेहावी ते वि सिग्घं पढिउमाढत्ता । तओ विम्हिया जो आलावगो पुव्वपढिओ तं पि विण्णासणत्थं पुच्छंति । सो वि सव्वं आइक्खइ । ताहे तुट्ठा भणंति - 'जइ आयरिया कइयाणि [दिवसाणि] अच्छेज्जा तओ एस सुयक्खंधो लहुं समाणिज्जइ । तं(जं) च सूरीणं सगासे चिरेण परिवाडीए घेप्पंतं तमेसो एक्काए पउरिसीए चडावेइ' । एवं च सो तेसिं बहुमओ जाओ। सूरिणो वि