Kahavali Pratham Paricched Part 02

SR No.: 007109
Original Sutra Author: N/A
Author: Kalyankirtivijay
Publisher: Kalikal Sarvagya Shri Hemchandracharya Navam Janmashatabdi Smruti Sanskar Shikshannidhi Ahmedabad
Publication Year: 2016
Total Pages: 378
Language: Sanskrit
Classification: Book_Devnagari
File Size: 13 MB

Page 320

[३०३]
पव्वाविओ सूरीहिं । कराविओ भोयणं । रंकसहावत्तणओ व(य) सरसाकंठे भोयणे [अजिण्णे]ण पीडिओ रयणीए चेव कालगओ रंकसाह । मग्गसब्भावओ य मरिऊणप्पण्णो कुणालस्स पत्तो । संपइनामो सो कुणालतोसिएणाऽसोगरण्णा दिण्णरज्जो उज्जेणीए राया जाओ । साहिया य तेण सोरटुंध-दमिलविसया ।
इओ य अज्जमहागिरि-अज्जसुहत्थिणो विहरंता संपत्ता जीवसामिपडिमारहजत्तावरिसणत्थमुज्जेणीए । तत्थ वि महागिरी सिरिघराययणे सुहत्थी उण ठिओ सिवघरे । निग्गए य जीवंतसामिरहे हिंडंति रहाणुमग्गेणं ते दोवि सपरिवारा । परिब्भमेइ राउलस्स समंतओ रहो । [तं च] पेच्छंतेण य ओलोयणगएण संपइराएण दिट्ठो सुहत्थिसूरी । तं च सुइरं निरूवेंतस्स 'कत्थेसो मए दिट्ठो'त्ति विमरिसणेण जायं से जाईसरणं । तओ उत्तरिऊणाऽऽगओ सुहत्थिसमीवं पडिओ य परमभत्तीए पाएसुं । तओ पफुल्ललोयणो संपई चोज्जिएसु सयललोएसु तत्थेव निवेसाविय सूरि सयं चोवविसिय पुरओ विणयावणओ भणइ - 'भगवं ! तुम्हेहिं कहि पि दिट्ठोऽहं सुमरह ?' सूरिणा वि बालभावाओ आरब्भ दिन्नोवओगेण भणियं - 'महाराय ! न तावऽम्हाणं तए सममिहभवियं दरिसणमन्नत्थ जायं' । राया भणइ - 'भयवं ! भवंतरे जायं न वा ?' तओ सूरी सन्नाणोवउत्तो सम्मं विनायसब्भावो भणइ - 'महाराय ! जायं भवंतरे तुम्ह दरिसणं, जाओ सीसो तुमं ममाऽऽसि पुव्वभवे' । तओ राया 'एवमेयं' ति कट्ट सूरि भणइ – 'भगवं! सव्वसत्तविबोहणत्थं सवित्थरं पुव्वजम्मसंबद्धं साहेह चरियं' । सूरीहिं वि तहेव कए पडिबुद्धा बहवे पाणिणो। भणियं च रन्ना – 'भगवं ! ममाऽऽइसह संपयं पि जं मे कायव्वं' । सूरी भणइ – 'जस्स पसायओ संपत्ता एरिसी रिद्धी तं चैव पुणो कुणसु चारित्तं' । राया भणइ – 'भयवं ! भोगपिवासियत्तणओ असमत्थो चारित्तं पडिवज्जिउं' । तओ कओ सो सूरिणा सावगो ।
जाओ य परोप्परमईव नेहो । पज्जुवासंतो वसहीए सयमागंतुं सुहत्थि राया भणइ – 'भगवं ! भत्तपाणाइगहणत्थं मम राउलं पेसिज्जंतु साहवो' । तओ सूरीहिं 'रायपिंडो साहूणं न कप्पई'त्ति पडिसिद्धे वि तंमि राया गओ राउलं चिंतेइ य - 'कहं महाणुभावा साहवो संविभागणिज्ज ?'त्ति । पुणो य लद्धबुद्धिणा रण्णा सद्दाविओ विसयजणो भणिओ य सो – 'जं किंचि वि भत्त-पाणाईयं गेण्हंति तमप्पणयं पिव तुब्भे देज्जह साहूणं । तम्मोलं चाऽहं भे दाहामि । पडिवज्जिय चेमं रायाभोइओ संपयं तुमं' । सोउं चेमं सुहत्थिसंमाणं कुणंतमि जणे सुहंसुहेण निव्वहंति साहवो ।
___ भममाणो य महागिरी वि गिहे गिहे दटुं परिट्ठविज्जंतं पक्कण्णाइयं चिंतेइ 'अहो ! खक्खडमिमं संपावियं खेत्तं, ता किमेरिसी भिक्खा लब्भइ सव्वे साहवो'त्ति नाउं नियत्तो भिक्खाओ । समागओ वसहीए सुहत्थि भणइ – 'अज्जो ! कीस रायपिंडं पडिसेवह ?' सुहत्थी भणइ – 'भगवं ! न सो रायपिंडो किं तु रण्णो भत्तिकरणेणऽम्हं लोगो वि संपयं दाउं पवत्तो । जओ जहा राया तहा पय'त्ति । सोउं चेमं 'सिस्साणुरागेणेसो नाऽकप्पं पि पडिसेहइ'त्ति चिंतित्तु कसाइओ महागिरी सुहत्थि भणइ – गेण्हंतु [*नाम अण्णे पासंडिणो भिक्खागा य ।*] जं पुण तुमं पि [मायाए] एवं जंपसि तं न जुत्तं । परं तुब्भं पि को दोसो जेण पुव्वमेव भगवया महावीरेण गोयमाईणं पुरओ वागरियमासि जहा - "होही मह तित्थे [*थूलभद्दपरओ साहूणं सामायारी पडंतपगरिसा । अण्णं च, भिन्नाए*]सामायारीए विहीए, संभोइओ गच्छो वि [*असंभोइओ होही, समाणाए य सामायारीए असंभोइओ*] संभोइओ वि होहि त्ति। जाया य * अत्र स्थानेषु अक्षराणि न वाच्यानि । परिशिष्टपर्वाधारेण च पूरितानि ।