________________
[२९१]
तमाणेज्जसु' । पुरिसेणाऽवि तहेवाऽऽणीया पोट्टलिया । समप्पिया सगडालस्स । पच्चूसे य गया नंदसगडाला पेच्छंति तं थुणंतं । निव्व( प्प) ण्णे य थयंमि तं थवियं विमग्गमाणो वररुई विलक्खओ जाओ । ता सगडालो तं पोट्टलियं रण्णो दरिसेइ । एवं चोहामिओ वररुई छिद्दाणि मग्गइ सगडालस्स ।
अन्नया य सिरियगस्स विवाहे नंदघरमाणे सगडालो रायालंकारे करावेइ । वररुइणाऽऽवज्जिया तस्स दासचेडी । तीए साहियं जहा 'रण्णो भत्तं सज्जिज्जइ सह रायालंकारेहिं । तओ वररुइणा चिंतियं 'एयं छिद्दं' । तओ चेलुक्काणि मोयगे दाऊण इमं पाडेइ
-
'हउ सगडालो भणइ (नंदो राया नवि जाणइ), जं सगडालो करिस्सइ । नंदरायं मारेविणु, सिरियओ रज्जे ठविस्स' ॥
ताणि य सव्वत्थ तहा पढंताणि सोउं गवेसावियं रन्ना । नायं च । तओ कुविओ नंदो । जओ जओ [सगडालो पाएसु पडइ तओ तओ राया पराहुत्तो ठाइ ।] सगडालो घरं गओ । सिरियओ य नंदस्स पडिहारो । तं भणइ 'ताओ 'रुट्ठो राया । ता किमहमेगो मरामि सव्वे वा मरंतु ?' सिरियओ भणइ जाणइ' । सगडालो भणइ ' एवं, ता तएऽहं रण्णो पाएसु पडतो मारेयव्वो' । तं च सोउं सिरियओ कण्णे ढक्केइ । सगडालो भणइ 'वच्छ ! मा संकेहि, जओऽहं खायंतो विसं पाए पडिस्सामि । ता तुमं मयं चेव मं मारिस्ससि' । तओ 'ताओ चेव जाणइ' त्ति भणित्ता तहेवाऽऽहओ सिरियएण सगडालो देवलोगं गओ त्ति ||छ । सगडालो त्ति गयं ॥ छ |
—
1
—
-
नंदराया वि 'हा हा ! किमेयं तए कयमकज्जं ?' ति जंपतो जावुट्ठिओ ताव भणिओ सिरियएण • ' सामि ! जो तुम्हं पडिकूलो [न] तेण अम्हं कज्जं' । सोउं चेमं तुट्ठो राया सिरिययं भणइ 'मंतिपयं पडिवज्जसु' । सो भणइ 'मम जेट्ठो भाया थूलभद्दो बारसमं वरिसं कोसावेसाहरं पविट्ठो चिट्ठइ । ता तस्स दिज्जउ' । तओ सद्दावित्ता रन्ना भणिओ य सो भणइ 'चिंतेमि' । रण्णा भणियं 'असोगवणियाए ठिओ चितेहि । तर्हितो माऽभिगच्छाहि' । सो तत्थ [ अतिगतो चिंते 'केरिसं भोगकज्जं वक्खित्ताणं ? रज्जकज्जं महारंभबहुलं कुणंतेणं पुणरवि नरगे गंतव्वं होही । एते णाम एरिस च्चिय भोग' त्ति पंचमुट्ठियं लोयं काऊण पाओयं कंबलरयणं छिंदित्ता रओहरणं काउं रण्णो मूलं गओ भणइ 'एयं चिंतितं' । राया भणइ 'सुचिंतितं' । तंमि य निग्गए राया चिंते 'पेच्छामि किं विडत्तणेण पुणो व गणियाघरं पविसइ ण व ? 'त्ति आगासतलगओ पेच्छइ जाव ताव मयगकलेवरस्स जणो ओसरइ मुहाणि य ठएइ, एसो पुण मज्झेण गओ । राया भइ 'निव्विण्णकामभोगो णु भगवं 'ति । तओ सिरिओ मंतिपए ठाविओ । एसो य संभूयजइस्स मूले पव्वइओ ।
-
-
-
-
-
—
सिरिओ किर भातुणे ] हेण सुकोसाए संभासणत्थं घरं जाइ । सा य किराऽणुरत्ता थूलभद्दे अण्णं णू नेच्छइ । तीसे य सुकोसाए पडिहरिया भगिणी उवकोसा नाम । तीए सह वररुई परिवसइ । सिरिओ य तस्स छिद्दाणि परिमग्गंतो भाउज्जायं सुकोसं भणइ
'एयस्स अम्हे पिउमरणं भाउविओगं च पत्ता ।
तु पुण थूलभद्देण सह विओगो जाओ । ता कह वीमं पाए[ हि मज्जं ? ] ' । [कोसाए वि उवकोसा ] भणिया 'तुममंता जं वा तं वा वि जंपिहि, सिणिद्धो पुण अमच्चो रूसिस्सइ त्ति न सोहणो संजोगो । ता एयं पि पाएहि । तओ तीए भणिओ सो एयं निच्छइ । सा भइ 'जइ न पिबसि ता अलाहि मज्झं तए' । ताहे सो तीए सहाऽविओगं मग्गंतो चंदप्पहं नाम सुरं पिबइ । तं च खीरं ति लोगो जाणइ
-
-