________________
भक्खप्पगारं नाणावंजणसमाउलं । तओऽहं वुत्तभोयणो गहियतंबोलो सण्णिविट्ठो सयणीए । तओ मगहसेणा 'अज्जउत्त ! कुओहुत्तमागया ?' मयाऽवि से सव्वं परिकहियं ।
सुहासणवरगया पुच्छइ
-
[१८५]
-
—
तओ सा भइ 'अज्जउत्त ! तं विप्पयारिओ अइउज्जययाए । सा ते महेला दुस्सीला तुब्भं निग्गमं मग्गेइ' । तओ मया भणियं ' मा सुयणु ! एवं जंपसु । नत्थि तारिसी सब्भाविया बीया' । तओ सा मम भावं लक्खिऊणं तुहिक्का ठिया । ताव य अव [र] ह्रीहूयं । तओ मगहसेणाए अत्तणो उत्तिमंगाओ चूडामणिमवणेऊण मम उत्तिमंगे बद्धो । भणियं च – 'अज्जउत्त ! विगालीहूयं । ता एह वच्चामो नियभवणं' । तओ मया पडिवण्णे जोत्तियं तीए दासचेडेण जाणवत्तं । तंमि य मगहसेणाए सहाऽऽरूढो अहं । अवि य
जाणवरमारुहित्ता, पंडरबलिवद्दजोइयमुदारं ।
पुरवरमुहा पयाया, घेत्तूण ममं वियसियच्छा ॥१॥ अह संख-पडहसद्दं, उक्कुट्टं कलयलं असहमाणो । मत्तो वरमायंगो, उम्मत्तो भंजए खंभं ॥२॥ खंभं सो भंजिऊणं, खंभहत्थी ऊसवियदंत - मुह-सुंडो । अण्ण (अण्ण) कलय [ लेणं? ], वेगेण पहाविओ तत्तो ||३|| तत्थ वि सो दट्टु करी, तुरियं जावाऽऽगओ गुलुगुलेंतो । जाणं तं घेत्तुमणो; ताऽहं पुरओ ठिओ तस्स ॥ आगोरेंतो बहुसो, हत्थी तमहं बहुसो रमावेंतो । नाणाविहभंगेहिं, लोयसमक्खं भमाडेमि ॥ पुव्वत्थेण तओ, सीहनिनाएण उत्थरामि अहं । तत्थेव परिभममाणो, मूढो मं गेहए हत्थी | 'अह पेल्लिओ इमो मारिओ त्ति तहतुवय- नागरजणेणं । उक्कूवियं सकलुणं, जह नगरं गोहियं सव्वं ॥ एयंमि अंतरे परियणेण गहिऊण सा मगहसेणा । महदिन्नदिट्टि - चित्ता, निज्जइ किर लेप्पमइय व्व ॥
या वि सो हत्थी बहुयं खेल्लाविऊणं गहिओ नागमं (दं) ते सभावे ठविओ । तओ साहुक्काररवं कुणमाणा उवागया हत्थिपुडक्कारा । तेसिं च मए समप्पिओ हत्थी ।
एत्थंतरंमि य जाया रयणी । इओ य मगहसेणाए तं रतिं नच्चणवारओ त्ति सज्जिओ विसेसेण सेणियरायस्स संतिओ पेच्छाघरमंडवो । उवट्टिया गहियाउज्जा जाव ता दिन्नो सवहत्थो ( ? ) । समाहयाणि तूराणि । उवट्ठिओ सबाल - वुड्डो जणवओ । तओ उवविट्ठो महाराओ सेणिओ सपुत्त-परियणो । [तओ ] रमणीयसव्वालंकारभूसिया कलियतिलयक्खयाइमंगला ओइण्णा रंगं मगहसेणा । तओ सेणियस्स रंगस्स य पणामं काऊण पणच्चिया काम-भाव - विब्भमे पयासेंती ।
अहमवि य एयंमि समए पुच्छमियरक्खए वाउले जाणिऊण पविट्ठो तंमि कोट्ठए जंमि चिट्ठति पुच्छमिया । तओऽहं एगस्स पुच्छमियस्स पुच्छाओ उक्कत्तिऊण मंसं निग्गओ कट्ठाओ ।