________________
[१३२]
सेट्ठिपुत्तो सोहम्मसुरो य होउं महाविदेहे सिज्झिही' । जहा नंदिसेणो ॥ तं जहा -
महुराए नयरीए सिरिदासो नाम राया । तस्स बंधुसिरी देवी । तीसे नंदिसेणो नाम पुत्तो । तहा सुबंधू नामाऽमच्चो । तस्स बहुमित्तापुत्तो नाम दारओ । तहा रण्णो सुटु वल्लहो चित्तो नामाऽलंकारकारओ। समोसरियस्स तत्थेव सुदरिसणजक्खाहिट्ठिए भाडीभ(भंडीर)उज्जाणे सामिस्स, गोयमो तहेव चच्चरे रायपुरिसेहि संडासयगिह(गहिय)[त]त्तअओ-सीस-खा[र]तेल्लभरियकलसेहिं एहवित्तु संडासयगहियग्गिवन्न-लोहमयहाराई परिहाविज्जंतं पुरिसमेगं दट्ठणाऽऽगओ भणइ – 'सामि ! को सो पुरिसो ?' सामी भणइ -
'इहेव जंबुद्दीवे भारहेवासे सीहपुरे नयरे सीहरहो नाम राया । तस्स दुज्जोहणो नामाऽऽसि गुत्तिवालो महातित्तिसो । अवि य -
सा का वि नत्थि भुवणे, पीडा जं सो जियाण न जणइ ।
सेहण-बंधण-ताडण-दहणंकण-मारणाईयं ।।। सो य जीविऊणेक्कतीसं वाससयाणिं छट्ठपुढविनेरइओ बावीससागराऊ होऊणिहेव महुराए सिरिदासरायस्स बंधुसिरीदेवीए जाओ सट्ठिवासाऊ नंदिसेणो नाम पुत्तो । सो य रायाणं चिरजीवियं दटुं रज्जट्ठी चित्तं रहसि भणइ – 'तहा अलंकारं कुणंतो गीवाए छुरं निवेसेहि जहा मे पिया न होइ । जेणाऽहं राया जाओ तुममद्धरज्जियं करेमि' । सोउं चेमं पडिवज्जिलं च चित्तो 'अहो जइ कह वि राया कज्जमिममुल्लवियं जाणिस्सइ ता मं निग्गहिस्सइ । तम्हा सयं चिय गंतुं साहेमि'त्ति चिंतित्ता गओ रायंतियं। रहसि सव्वं साहेइ । तं च सोउं रन्ना रुटेणाऽऽणत्तो तहा नंदिसेणो जहा दिट्ठो तए' । गोयमो भणइ – 'सामि ! इओ सो कहं होही ?' सामी भणइ – 'मरिऊण अभग्गसेणो व्व हिंडियसंसारो हत्थिणाउरे मच्छो मच्छियविणासिओ तत्थेव सेट्ठिपुत्तो सोहम्मसुरो य होउं महाविदेहे सिज्झिही' । जहा - अं(उ)बरदत्तो । तं जहा - . ___पाडलिसंडे णयरे सिद्धत्थो नाम राया । सागरदत्तो नाम सत्थवाहो । तस्स गंगदत्ता नाम भज्जा। तीसे उंबरदत्तो नाम पुत्तो । समोसरियस्स तत्थेव उंबरदत्तजक्खाहिट्ठिए वणसंडुज्जाणे सामिस्स गोयमो भिक्खट्ठा पविसइ जाव पुव्वपउलीए ताव सडहडंतकोढं सडियहत्थंगुलिनासं छूणमुह-हत्थ-पयं कंडूजलोदर-भगंदरारिस-खास-सास-किमिजालसंकुलं गलंतलाला-किमिपूयरुहिरं कलुणवीसरसरेण कुव्वंतं मच्छियाभिणिहि[णि]ज्जंतं दंडीखंडवसणं खंडखप्परयहत्थं भिक्खाहारियमेगं पेच्छइ । पज्जत्तभत्तपाणो य गंतुं सामिणा पुन्नाउवुत्तो(अब्भण्णुण्णाओ भुत्तो) । पुणो बीए छट्ठपारणए तं तत्थेव पेच्छइ नवरं दाहिणपउलीपविट्ठो । तइए य पच्छिमपउलीपविठ्ठो चउत्थे पुण उत्तरपउलीपविट्ठो तं चेव दटुं चिंतेइ – 'अहो णं दुरंतो दुकयकम्माणं विवागो जेणेवंविहं विडंबिज्जइ जीवो' । तओ तहेवाऽऽगंतुं गोयमो सामि भणइ - 'भगवं ! को [सो] पुरिसो ?' । सामी भणइ -
'इहेव जंबुद्दीवे भारहे वासे विजयपुरे नयरे कणगरहो राया । तस्स बंभणो वेय-वेज्जय-पारगो धन्नंतरी नाम वेज्जो । सो य रण्णो सपरिवारस्स सेसजणाणं च बहुजलचर-थलचर-खचरजीवमंसाहियं चेव वेज्जयमुवइसंतो कुणंतो य बत्तीसवाससयाऊ निद्धम्मो मरित्ता छट्ठपुढविनेरइओ बावीससागराऊ जाओ।
इओ य इह पाडलिखंडे सागरदत्तसत्थवाहस्स गंगदत्ता भज्जा मरंतवियाइणी कयाइ मज्झरत्ते