________________
એમની માતાના પતિ નાની ઉંમરમાં અવસાન પામ્યા છે. માતા વિધવા થયાં છે. ધર્મમાં ઊતરી ગયાં છે. ગુરુભગવંત પધાર્યા તેમને વંદન કરવા આવ્યાં છે. તેમનું લલાટ જોતાં જ ગુરુના મોઢામાંથી નીકળી ગયું કે આ બાઈનાં સંતાનો બહુ તેજસ્વી થશે.
ગુરુના મોંમાંથી વાત નીકળી તો ગઈ, પણ તરત લોકોએ કીધું કે મહારાજ ! આ તો વિધવા બાઈ છે, એને સંતાન ક્યાંથી થાય? ત્યારે મહારાજે કહ્યું કે ભાઈ, જેવી ભવિતવ્યતા હશે તેવું વચન મારા મોંમાંથી નીકળી ગયું છે. હવે જેવું ભાવી હશે તેમ થશે. તે પ્રસંગે અશ્વરાજ-આસરાજ નામનો એક યુવાન શ્રાવક ત્યાં હાજર, અને તેણે આ બધી વાત સાંભળી લીધી. તેણે યેન કેન પ્રકારેણ તે બાઈને સહમત કરી, અને પોતે તેની સાથે લગ્ન કરી લીધાં. કદાચ આ પહેલો વિધવા-વિવાહ હશે. એ બેઉનાં પુત્રો તે વસ્તુપાલ અને તેજપાલ.
એમના જીવનના એક એક પ્રસંગ જાણવા જેવા છે. એક પ્રસંગ કહું. ડાકોર અને ઉમરેઠ પાસે થામણા નામે ગામ છે. થોમસાનું મૂળ નામ સ્તંભનકપુર. સેઢી નદીના કિનારે. સ્તંભન પાર્શ્વનાથની પ્રતિમા, જે હાલ ખંભાતમાં છે તે, મૂળે ત્યાં હતી. અભયદેવસૂરિ મહારાજે તે પ્રતિમા ત્યાં જ પ્રગટ કરેલી અને ત્યાં પ્રતિષ્ઠિત કરેલી. અત્યંત મહાન તીર્થ. વર્ષે દહાડે લાખોકરોડોનો વહીવટ ચાલે.
એના વહીવટકર્તા એક આચાર્ય મહારાજ હતા - મલ્લવાદીસૂરિ. ચૈત્યવાસી સાધુ. પરમ વિદ્વાન. પરમ ગીતાર્થ. એમની નમણૂક સંધે કરેલી, પરંપરાથી. એથી એ આખા તીર્થનું સંચાલન તેઓ કરે.
તે વખતે ટ્રસ્ટનો કાયદો નહોતો. ટ્રસ્ટીઓ નહોતા. આવા ગુરુભગવંતો જ સંચાલન કરતાં. કેમ કે એમને પોતાને પૈસાની
U
