________________
મારા અનુભવો અનુભવાત્મક પ્રસંગ-૫
- ઉર્મિલાબેન સુરેન્દ્રભાઈ ધોળકિયા આજે જયારે પણ હોસ્ટેલની વિદ્યાર્થિની પ્રસન્નાને યાદ કરું છું, ત્યારે મન પ્રફુલ્લ બની જાય છે. તેનામાં નામ જેવા ગુણ છે. ઘણાં વર્ષો પછી પ્રસન્નાને યાદ કરી.
પ્રસન્ના એટલે હસતું ખીલતું પુષ્પ ! તેની આંખોની મસ્તી જોઈએ તો આપણું દુઃખ ભૂલી જઇએ, વાતોડી એવી કે આપણે સમય ભૂલી જઇએ. હોસ્ટેલમાં બધાની સાથે એવી ભળી ગઈ કે જાણે દૂધમાં સાકર! આવી પ્રસન્ના મારા હોસ્ટેલની વિદ્યાર્થિની હતી. આ પ્રસન્ના હોમસાયન્સની ટુડન્ટ હતી. ભણવામાં હોશિયાર હતી. આવા મધુર સ્વભાવની પ્રસન્નાને યાદ કરું છું ત્યારે તેના હોસ્ટેલના જીવનનો એક પ્રસંગ યાદ આવી જાય છે. ક્યારેક ઓચિંતાની મુશ્કેલી ટપકી પડે છે અને ચિંતાનો વિષય બની જાય છે. આજે આવી થોડી ક્ષણોને વાગોળું છું.
પ્રસન્ના હોસ્ટેલમાં આવતાની સાથે છવાઈ ગઈ. મને પણ તેના હસમુખા સ્વભાવે આકર્ષી લીધી. તેનામાં નામ તેવા ગુણ હતા. એક દિવસ પ્રસન્નાએ મને જણાવ્યું, “આન્ટી, મારી સગાઈ થોડા સમય પહેલા થઈ, અને મારા “ફીયાન્સ' પી.એચ.ડી. નું ભણવા અમેરિકા ગયા છે. તેઓ ભણવામાં ખૂબ હોશિયાર છે અને મને પણ ભણવામાં પ્રોત્સાહિત કરે છે. તેમની ઇચ્છા છે કે હું અહીંથી એમ.એસ.સી. ની ડીગ્રી પ્રાપ્ત કર્યું, જે અમારા બન્નેનું સપનું છે. મારા સાસુ-સસરા વડોદરાની
