________________
Prakrit Verses in Sanskrit Works on Poetics
565
101) ......Arthāpattih......
(p. 141, v. 437) एवको वि काल/कण्ह-सारो ण देइ गंतुं पाहिण-वलंतो/चलंतो। कि उण बाहाउलिअं लोअण-जुअलं पिअअमाए ॥ (एकोऽपि काल/कृष्ण-सारो न ददाति गन्तुं प्रदक्षिणं वलन् चलन् । किं पुनर्बाष्पाकुलितं लोचन-युगलं प्रियतमायाः ॥)
-GS I. 25 102) ......Arthāpattih......
(p. 141, v. 438) लुंबीओ अंगण-माहवीणं दारगलाउ जाउ । आसासो पंथ-पलोअणे वि नट्ठो गअवईणं ॥ (स्तबका (लता) अङ्गण-माधवीनां द्वारार्गला जाताः। आश्वासो पान्थ-प्रलोकने (मार्गान्वेषणे)ऽपि नष्टो गतपतिकानाम् ॥)
-GS IV. 22
103) ......Vidhih......
(p. 143, v. 441) गज्ज महं चिअ (? महच्चिअ) उरि सव्वत्थामेण लोहहिअअस्स । जलहर लंबालइ मा रे मारेहिसि वराई॥ (गर्ज ममैवोपरि सर्वस्थाम्ना लोह-हृदयस्य ।। जलधर लम्बालकिका ( = लम्बालकां)मा रे मारयिष्यसि वराकीम् ॥)
-GS VI. 66
104)
......(Vidhyābhāsa-Sankirna)Vidhih...... (p. 143, v. 442) गज्जसु जलअ जहिच्छं तुमंपि विप्फुरसु विज्जुले अहि। ण हु फुडइ वज्ज-घडिअं कढिणं अम्हाण हअ-हिअअं॥ (गर्ज जलद यथेच्छं त्वमपि विस्फुर विद्युदधिकम् । न खलु स्फुटति वज-घटितं कठिनमस्माकं हत-हृदयम् ॥)
105) ......Niyamah......
(p. 144,v.446) का विसमा देव्वगई किं दुलहं जं जणो गुणग्गाही। किं सोवखं सुकलत्तं किं दुक्खं जं खलो लोओ ॥ (का विषमा? दैवगतिः किं दुर्लभम्? यज्जनो गुणग्राही। कि सौख्यं? सुकलत्रम् किं दुःखम्? यत् खलो लोकः ॥) ।
-First cited in KP X. v. 529 (p. 710)
