________________
અભિગ્રહ કી પૂર્તિ કે લિયે ફિરતે હુવે ભગાવત્ કે વિષયમેં લોગોં કે તર્ક વિર્તક કા વર્ણન
મૂળના અ—‘' ઇત્યાદિ. આ પ્રમાણે પ્રતિદિન ભ્રમણ કરતાં ભગવાનને જોઈ, લેાક તર્કવિતર્ક કરવા લાગ્યા. લેકેના કેટલાક ભાગ ખેલતા હતા કે, આ ભિક્ષુ હંમેશાં ફર્યાં કરે છે પરંતુ ભિક્ષા લેતા નથી, માટે કેઈ પણ કારણ હોવું જોઈએ. કાઇ કાઇ તા ખેલતા હતા કે પાગલ થઈ જવાને કારણે ઘૂમ્યા કરે છે. કોઈ કોઈ એમ પણ ખેલતા હતા કે રાજાના જાસુસ છે; જેથી કેઇ વિશિષ્ટ કાર્યંને માટે અહિં તહિં કર્યા કરે છે. કાઈ કેઇ તે એમ પણ ખેલતા કે આ સાધુ ચાર છે, અને ચારી માટે ચારે તરફ જોયા કરે છે. કોઈ કાઇનુ ખેલવું એમ પણ થતુ કે આ છેલ્લા તી કર છે અને પોતાના અભિગ્રહ પાર પાડવા આવી રીતે ગમનાગમન કર્યા કરે છે. લાખા વખત પછી દરેકના જાણવામાં આવ્યુ` કે આ ભિક્ષુ ત્રિલેાકીનાય છે. જગતના સર્વાં જીવાનેા હિતકારી શ્રમણ ભગવાન મહાવીર છે. અને પે।તાના અભિગ્રહની પૂર્તિ માટે કરે છે પણ અભિગ્રહ પૂરે થતા લાગતા નથી.
આ પ્રકારે અવરજવર કરતાં છ મહિનામાં પાંચ દિવસ ઓછા એટલેા સમય પસાર થઈ ગયા. આ વ્યતીત વખતના બીજે જ દિવસે કાઇ એક ઘેર આહાર અર્થે જઇ પહોંચ્યા, તે ત્યાં લેઢાની એડિએથી બધાએલ સ્થિતિમાં ચંદનબાલા નામની કોઈ એક કુમારિકાને તેમણે ધનાવહ શેઠના મકાનમાં જોઇ ભગવાન જાણે સાક્ષાત્ લેાખંડની એડી તેડવાને બદલે અનાદિ કાલિક સંસારની એડીને તોડવાવાળા લુહાર આવ્યા ન હોય! તેમ ચંદનબાલા ભગવાનને જોઈ હષઁથી પુલકિત થઈ. તેના ચિત્તમાં આનંદ વ્યાપી ગયા. તેનું હઘ્ય વિકસિત થયુ અને તે વિચારવા લાગી કે “ હજુ મેં પાપ કરતાં પાછુ વાળીને જોયુ છે કે શેષ પુણ્યના પ્રતાપે આવા મહાનપાત્ર મારી પાસે આવી ચડયા ! જાણે આ અતિથિ રૂપમાં કલ્પવૃક્ષ જ મારા આંગણા રૂપી ઉદ્યાનમાં ઉગી નીકળ્યુ. આ પ્રકારે વિચારી તેણીએ પ્રભુને પ્રાથૅના કરી કે હે ભગવાન! આ ભેાજન ગ્રહણ કરવા ચેગ્ય નથી, છતાં કલ્પવા યાગ્ય હાય તેા હે ભગવાન, આપ મહેરખાની કરી લ્યેા એવી મારી પ્રાર્થના છે.
અભિગ્રહ કી પૂર્તિ કે લિયે ફિરતે હુવે ભગાવત્ કે ચન્દનબાલા કે સમીપ પહેંચને કા વર્ણન
અહીં ભગવાને અભિગ્રહની ખાર શરતે પૂર્ણ થતી જોઈ, પણ તેરમી શરત જોવામાં આવી નહિ, તેથી ભગવાન પાછા વળવા લાગ્યા. ભગવાનને પાછા ફરતા જોઈ ચંદનબાલા શેક કરવા લાગી કે ‘આગણે આવેલ સાક્ષાત દેવાધિદેવ પાછા ફરી રહ્યા છે, હું કેવી અભાગણી છું કે હાથમાં આવેલું રત્ન ખોઈ બેઠી! હું ખરેખર પાપણી છુ, અમૃતા છુ, પુણ્યહીન છુ, વિભવહીન છું, મને મારા જન્મ અને જીવનનું શુભ ફળ ન મળ્યું. મને અભાગણીને જીવનમાં દુઃખપર પરાઓના જ લાભ મળ્યો. મારી એ કમનસીબી છે કે મારા અઠ્ઠમના પારણે આવેલા આવા અભિગ્રહી મુનિ ભગવાન મહાવીર આહાર વિના પાછા વળી ગયા. ઘરમાં આવેલું કલ્પવૃક્ષ હાથમાંથી ચાલ્યુ' ગયું. અરે ! મેં તેા હાથમાંથી આવેલું રત્ન ગુમાવ્યું! આવા પ્રકારના કવિલાપ કરી ચંદનબાલા રડવા લાગી, અને તેની આંખમાં ઝળઝળીયાં આવ્યાં, ચ'દનખાલાની આંખમાં જ્યાં આંસુનું બિંદુ દેખાયુ કે ભગવાન પાછા પધાર્યાં. કારણ કે
શ્રી કલ્પ સૂત્ર : ૦૨
૮૧