________________
ભાઇઓની અને અમારા બધાની જે જે શંકાએ અમને મુંઝવે છે, તે બધી શંકાએ અનુક્રમે નિમૂળ થતી જાય છે. જીવનું અસ્તિત્વ અને ક્રમનુ હાવાપણું, આ બન્ને શ કા અમારા મનમાં વતતી હતી, તેનું નિવારણ આ વ્યક્તિએ સચેટ કથન દ્વારા કરી આપ્યા પછી, મને પણ ઘેાડી ઘેાડી શ્રદ્ધા તેના પર આવતી જાય છે. માટે હું પણ મારી શકા તેની આગળ પ્રદર્શિત કરી, તેને ખુલાસા મેળવું! આવું વિચારી તે પ્રભુ પાસે ગયા એટલે ‘શરીર અને જીવ’ એકજ છે. તે જાતની તેમની શકા, પ્રભુએ સ્વય' પ્રગટ કરી. આથી વાયુભૂતિને પોતાના મનની વાત એમણે કેવી રીતે જાણી તે જોઇ વિસ્મય થયા. ભગવાને, જીવાની સ્મૃતિ, જીજ્ઞાસા, ચિકીર્ષા, જીગમિષા, આશંસા વિગેરે ગુણૢાને ઉલ્લેખ કરી સમજાવ્યું કે, આ બધા ગુણ્ણા, જડ શરીરમાંથી ઉત્પન્ન થઈ શકતા નથી, કારણ કે આ ગુણા, ચેતનાશક્તિવાળા અને ચેતના શક્તિથી ભરપૂર છે, ત્યારે જડમાં ચેતના શક્તિ બિલકુલ નથી, તે આ ગુણેા જડમાંથી કેવી રીતે ઉદ્ભવ પામી શકે? માટે આ શુણાવાળું જીવતત્વ, શરીરતત્વથી, તદ્દન ભિન્ન અને નિરાળું છે. ઇન્દ્રિયા દ્વારા મેળવેલ જ્ઞાનપણ, ઇન્દ્રિયા લુપ્ત થવા છતાં, સ્મરણમાં રહી શકે છે આ સ્મરણ શક્તિ જીવની છે, જડ શરીરની નથી માટે જીવ અને કાયા અને ભિન્ન છે.
તમારા શાસ્ત્રોમાં પણ કહ્યુ` છે કે સંયત આત્માએ પાતાની ઇન્દ્રિયાને કાચમાની માફક ગાઠવી તેમજ મનને વિષયામાથી ખેંચી લઈને પોતાના સાક્ષાત્કાર કરવા બ્લેઇએ. આ બધું પ્રત્યક્ષ પ્રમાણુરૂપ હે।વાથી જીવ અને કાયા જુદા છે એમ સિદ્ધ થાય છે. ભગવાનની આવી અપૂર્વ વાણીનું શ્રવણુ થતાં વાયુભૂતિના અ ંતર્ગત ભાવેા કેવી રીતે પલટાયા તે કહે છે કે
શ્રી કલ્પ સૂત્ર : ૦૨
દેહ જીવ એક રૂપે ભાસે છે અજ્ઞાન વડે; ક્રિયાની પ્રવૃત્તિ પણ તેથી તેમ થાય છે. જીવની ત્તિ અને રેગ શાક દુઃખ મૃત્યુ; દેહના સ્વભાવ જીવપદમાં જણાય છે. એવા જે અનાદિ એક રૂપના મિથ્યાત્વ ભાવ; જ્ઞાતિના વચના વડે દૂર થઈ જાય છે. ભાસે જડ ચૈતન્યને પ્રગટ સ્વભાવ ભિન્ન; બન્ને દ્રબ્યા નિજ નિજ રૂપે સ્થિત થાય છે. જડ ને ચૈતન્ય અને દ્રવ્યને સ્વભાવ ભિન્ન;
૧૧૫
