________________
૧૦૬
ભુત્તા રસા ભોઈ જહાઈ ણે વચ્ચે,
ન વિયĚા પજામ ભાએ, લાભ' અલાભ' ચ સુહ`ચ દુકખ,
સચિòમાણા ચરિસ્સામિ મેાણ કર
અમે રસે। ભાગવ્યા, યુવાવસ્થા અમને છેડી રહી છે. હવે હું ખુદ ભોગને છેઠુ છું. જીવવાને માટે નહિ પરંતુ હુ ́ લાભ-અલાભ અને સુખ દુ:ખ આ બધાને સમજીને મુનિપણુ અ’ગીકાર કરું છું. ૩૨
મા હૂ તું સાયરિયાણ સમ્મરે,
જીગ્ણા વ હંસા ડિસેાત્તગામી ! ભુ‘જાહિ ભોગાઈ મએ સમાણુ,
દુકખ ખુ ભિખાયરિયાવિહારા
૩૩
જેવી રીતે ઉલ્ટા પૂરમાં જનાર વૃદ્ધ હંસતે પસ્તાવું પડે છે એવી રીતે તું સ ́સાર ત્યાગને માર્ગ આદરે છે તે ઉલ્ટા પૂરના રસ્તા છે, માટે તું પેાતાના સંબંધીએ અને ભોગનું સ્મરણ કર-મારી સાથે ભોગે ભોગ તે! પાછળથી પસ્તાવું નહિ પડે ૩૩
જહા ય ભોઇ તય ભુયંગા, નિમ્માયણ હિચ્ચ પલેઈ મુત્તો !
એમેવ જાયા પયહન્તિ ભોએ,
તે હું કહું નાણુગબિસ્સમેક્રો
૩૪
જેવી રીતે સાપ કાંચળી છેાડીને નાશી જાય છે એવી રીતે આ એ પુત્ર! કામભોગાને છેડીને જાય છે. એવી દશામાં હું એક્લા શા માટે એમની પાછળ (સાથે) ન ચાલી નીકળુ ? ૩૪
િિન્દ્રત્તુ જાલ' અમલ વ રહિયા.
અચ્છા જહા કામગુણે પહાય ।
ઉત્તરાધ્યયન સૂત્ર મૂલ