________________
કાયોત્સર્ગ મેં તપ કા ચિન્તન ઔર સિદ્ધોં કી સ્તુતિ
વધુ પણ——“ પઽિમિત્તુ ’ઇયાદિ !
અન્વયાય —પત્તિમિત્તુ-પ્રતિક્ષ્ય પ્રતિક્રમણ કરીને નિÇડ્ડો-નિશસ્ત્યઃ માયા, મિથ્યા, નિદાનશલ્યેાથી રહિત અનેલ મુનિ ગુરું ત્તિાન-ગુરું વહ્ત્વિા ગુરુ મહારાજને વંદના કરે. અર્થાત્-ચેાથા આવશ્યકના અંતમાં ગુરુમહારાજને વંદના કરીને પાંચમા આવશ્યકના પ્રારંભ કરે. તો સત્તુવિમો વાં જાગણમાં મા તતો સર્વદુ:વિમોન ગાયોની ર્વોત્ અને એ પછી સ દુઃખ વિનાશક કાચેત્સગ કરે. ॥ ૫૦ ।।
કાચાન્સમાં સ્થિત મુનિ કયા વિચાર કરે આ વાત સૂત્રકાર બતાવે છે જિતવું ' ઈત્યાદિ 1
66
અન્વયા— િસયં વિઝામ—તિષઃ પ્રતિચે હું નમસ્કાર સહિત નૌકારસી આદિ કયા તપને ધારણ કરૂં ? =-વમ્ આ પ્રમાણે તલ્થ-તંત્ર કાર્યાત્મČમાં સ્થિત મુનિ વિચિંત-વિચિંતયેત્ ચિંતન કરે. મહાવીર ભગવાન તા છ મહિના સુધી તપ કરતા હતા તે શું હું પણુ એ પ્રમાણે એટલા સમય સુધી અથવા એનાથી એછા સમય સુધી યાવત નૌકારસી સુધી તપ કરી શકું કે નહી' ? આ પ્રમાણે પેાતાની શક્તિની તુલના કરે. કહ્યું પણ છે. વિતે ત્રમે ૩ ચિતવું જાહે
छम्मासा मेकदिणादिहाणि जा पोरिसी नमोवा ॥ ,,
કાયાત્સર્ગના અંતમાં એવું ચિંતવન કરે કે, “હું કયા પ્રકારનું તપ કરી શકું છું. શું છમ્માસી તપ કરી શકું અથવા તા એક દિવસ આછે છમ્માસી યાવત્ શું નૌકારસી કરી શકું ? પછી વ્હાલમાં તુ પારિત્તા-હાયોત્સ તુ રા કાચેાત્સગ પાળીને ગુરુમહારાજને વંદના કરે. ।। ૫૧
શ્રી ઉત્તરાધ્યયન સૂત્ર : ૪
३७
