________________
(૪૧) સચિત્ત રૂમા ( નદીવિશેષમાંથી નીકળેલા) મીઠાનું સેવન કરવુ,
(૪૨) સચિત્ત સમુદ્રના લૂણુનું સેવન કરવું.
(૪૩) સચિત્ત ઊષર લગ્નુ ( ખારા) નુ' સેવન કરવુ' (૮) (૪૪) ચિત્ત કાળા મીઠાનું સેવન કરવું,
(૪૫) રાગાદિની શાન્તિ અથવા સુગધિને માટે સ્થાનક યા વાંઢિને ધૂપ કરવા. (૪૬) ધ્રુવા લઈને વમન કરવું.
(૪૭) મલાદિના શેષન માટે બસ્તિક્રમ કરવું.
(૪૮) ઉત્તરની શુદ્ધિને માટે સેાનામુખી આદિના જુલાબ લેવા, (૪૯) આંખામાં કાજળ ( મેશ ) આંજવું.
(૫૦) મસ્સી વગેરે લગાડીને દાંત રંગવા.
(૫૧) શતપાક, સહસ્રપાક આદિ તેલથી શરીરને મન કરવું.
(પર) શરીરનું મંડન કરવું (શેાભાવવુ')
એ ધૂપ આદિથી અગ્નિકાય આદિ જીવાની વિરાધના આદિ દ્વેષ લાગે છે (૯), હવે ઉપસ'હાર કરે છેઃ-—સવમેય ઇત્યાદિ,
માહ્યાભ્યતર પરિગ્રહની ગ્રંથિથી રહિત, પેાતાના હિતનું અન્વેષણ કરનારા મહિષ એએ ત્રણ કરણ ત્રણચાગથી સાવદ્ય વ્યાપારને ત્યજવા રૂપ સકળ સંયમથી યુક્ત અને વાયુની પેઠે અપ્રતિબધ વિહાર કરનારા મુનિરાજોના એ પૂર્વોક્ત ખાવન અનાચીણુ` કહેલ છે.
અનાચીર્ણ ત્યાગી મુનિ કા સ્વરૂપ
અનાચીનિા ત્યાગ કરનારા મુનિએ કેવા ડાય છે ? તે કહે છે— પંચાલવ॰ ઇત્યાદિ.
જેની દ્વારા આત્મારૂપી તળાવમાં મિથ્યાત્વાદિ-રૂપ નાળાઓથી કમ-રૂપી જળ આવે છે તેને આસ્રવે કહે છે. એ આસવા મિથ્યાત્વ અવિરતિ આદિ ભેદે કરીને પાંચ પ્રકારના છે. એ આસ્રવેાને જ્ઞરિજ્ઞાથી અનર્થાના કારણરૂપ જાણીને પ્રત્યાખ્યાન પરિજ્ઞાથી ત્યજે છે; અર્થાત્ અનાચીના ત્યાગ કરનારાએ પાંચ આસ્રવેાથી વિરત થઈ જાય છે; મન વચન કાય!–રૂપ ત્રણ ગુપ્તિએથી યુક્ત થાય છે, પૃથિવી આદિ છ કાચની યામાં સાવધાન રહે છે, અર્થાત છ જીવનિકાયની વિરાધનાથી રહિત થાય છે, પાંચ ઇંદ્રિયાનુ ક્રમન કરે છે, પરીષહુ અને ઉપસગ સહેવામાં દૃઢ એવા મુનિએ સરલહૃદય બને છે, અથવા અવિનાશી સુખને પ્રાપ્ત. કરનારા યા મેાક્ષમાર્ગના સાધક બને છે. (૧૧)
અવસ્થામાં આત્મજ્ઞાની જને પ્રશસ્ત-ભાવેથી રમણ કરે છે તેને સમાધિ કહે છે. અનાચીÎના ત્યાગ કરનારા સાધુએ એ વિનય શ્રુત આદિ ચાર પ્રકારની સમાધિને પ્રાપ્ત કરે છે, અથવા નિરવધ વ્યાપાર કરવામાં સદા સાવધાન રહે છે. તથા પ્રવચનું મનન કર વામાં યત્નવાન્ રહે છે. ગ્રીષ્મ ઋતુમાં સૂર્યની સન્મુખ મુખ રાખીને ભુજાઓને પહાની કરીને આતાપના લે છે શી ઋતુમાં થોડાં કપડાં ૨ ખીને યા કપડાં દૂર કરીને ઠંડંડીની આતાપના લે છે. વર્ષાઋતુમાં કાચબાની પેઠે ઈન્દ્રિયેાનું ગેાપન કરવામાં તત્પર રહે છે.
ગ્રીષ્મ. હેમન્ત અને વર્ષાં શબ્દ ગાથામાં બહુ-વચાનાન્ત છે, તેથી એવા આશય નીકળે છે કે પ્રત્યેક વર્ષની ઋતુએમાં એમ કરે છે (૧૨). પરીસદ॰ ઈત્યાદિ.
શ્રી દશવૈકાલિક સૂત્ર : ૧
૪૯
