________________
દાતાએ વનીપક આદિને દાન દેવાની મનાઈ કર્યા પછી અથવા અન્ય આદિ આપી ચૂકયા પછી યા મૌન સાધી લીધા પછી, અથવા વિલખ થવા ઈત્યાદિને કારણે જ્યારે એ વનીક આદિ એ ઘેરથી પાછા કરે ત્યારે સંયમીએ ભક્ત-પાનને માટે એ ઘરમાં જવું જોઇએ (૧૩)
પુષ્પ સંસ્પર્શહસ્તસે ભિક્ષા લેને કા નિષેધ
સુપä ઈત્યાદિ. તથા ૐ મવે ઈત્યાદિ. જો દાતા, નીલુ કફેદ ચા લાલ કમળ, સૂર્યવિકસી કમળ, ચંદ્રવિકાસી કમળ, માલતીનું પુષ્પ તથા અન્ય સચિત્ત પુષ્પ તાડીને પછી આહાર પાણી આપે તાં તે સયમીએને માટે ગ્રાહ્ય નથી. તેથી તે આપનારીને સાધુ કહે કે એવા દોષયુક્ત આહાર મને કલ્પતા નથી (૧૪-૧૫)
સપનું ઇત્યાદિ, તથા તેં મને ઈત્યાદિ
પૂર્વોક્ત કમળ આદિમાંથી કાઈ સચિત્ત ફૂલનુ મન કરીને અથવા માત્ર સઘટન પણ કરીને આહાર આપે તા આપનારીને સાધુ કહે કે એવા આહાર લેવા મને કલ્પતા નથી. અહી 'મન' શબ્દથી સ્પર્શ-માત્રનું પણ ગ્રહણ થાય છે, કારણ કે કમળ આદિના જીવાને સ્પર્શ કરવાથી પણ અવશ્ય પીડા થાય છે. પ્રથમ ઉદ્દેશમાં સંમર્માળી વાળાળિ ટીયાનિ નિ ય એ પદ્મથી જ બધી વનસ્પતિકાયનું ગ્રહણ કરવામાં આવ્યુ હતું, અહીં ફરીથી કમળ આદિનુ ગ્રહણ કર્યુ છે, એ પુનરૂક્તિ દોષ સમજવા નહિ, કારણ કે પહેલાં સામાન્યરૂપે નિષેધ કર્યાં હતા, અને અહી વિશેષરૂપે નિષેધ કર્યાં છે, (૧૬-૧૭)
સચિત્ત હરિતકાય ગૃહણ કા નિષેધ
સાટુથ ઈત્યાદિ, સરળŕ૦ ઈત્યાદિ. કમળનું મૂળ, પલાશનુ મૂલ, અર્થાત્ સાધારણ વનસ્પતિની જાતિ વિશેષ, તથા સફેદ કમળ, કમળની નાળ, સરસવનાં પાંદડાંનુ શાક, શેરડીની કાતળી, એ બધાં જો શસ્રથી પિરણત ન હેાય તા એના તથા આંખલી આદિનાં વૃક્ષનાં, મધુર તૃણુ આદિ જો સચિત્ત હાય તા એને ત્યાગ કરવા જોઈએ. (૧૮) (૧૯) તળિય ઇત્યાદિ. જેનાં બીજ પામ્યાં ન હોય એવા મગ, ચાળા, તુવેર આદિની સીગ એકવાર ભૂંજેલી હાય તથા સચિત્ત હાય તા તે આપનારી ખાઈને સાધુ કહે કે એ લેવી મને કહપતી નથી.
તદ્દા શો' ઈત્યાદિ. એ પ્રમાણે જળ અને અગ્નિમાં નહિ ઉકાળેલાં ખેર, સચિત્ત વાંસના અંકુર તથા કાશ્યપનાલિકા (ગવાર ફળી), તલપાપડી અને કદમ્બનાં ફળ જે સચિત્ત હાય તા એના ત્યાગ કરવા-ગ્રહણ કરવાં નહિ, (૨૧)
શ્રી દશવૈકાલિક સૂત્ર : ૧
૧૧૯
