________________
સમયે પેાતાની પાસે પાણીનું એક વાસણ રાખે છે, એ જળથી હાથ અને કહેછી ધેાઇધોઇને દાળ આદિ પીરસે છે, એવી દશામાં ઉક્ત મત પ્રમાણે કેટલાક સમય સુધી રહેલુ હાવાને કારણે જો એ હાથ યા કડછી સ્માદિનું ધાવણુ સચિત્ત થઈ જાય તેા એ ધાવણમાં ધેાએલી કડછી યા હાથથી આપવામાં આવતુ નિરવધ અન્નાદિ પણ એમને અગ્રાહ્ય બની જાય. તદેવુખ્તવય એ ગથાના અ’તિમ ચરણમાં પ્રદુળાધોય વિવજ્ઞપ એમ કહીને ભગવાને એ સ્પષ્ટ કરી આપ્યું છે કે તુરતનુ ધાએલુ' જળ અગ્રાહ્ય છે, અને એને દિવનું જીવતું સત્ત એ ન્યાયે કરી નં જ્ઞાનેન્ન ચિરાયોય એ ગાથાથી સુસ્પષ્ટ કરી આપ્યુ છે કે કેટલાક સમય પહેલાંનું ધાએલું ધાવણ ગ્રહણ કરવું જોઇએ એટલે બે ઘડી પછી ધાવણમાં જીવાની ઉત્પત્તિ માનવી એ જૈનાગમથી વિરૂદ્ધ છે અને ઉત્સૂત્રપ્રરૂપણાના ભાગી ખનવું
પડે છે.
તેમજ એથી તરસ મટશે કે નહિ ?” એવા સ ંદેહ ઉત્પન્ન થાય તે એ સંદેહ દૂર કરવાને માટે થાડું પાણી ચાખીને નિષ્ણુય કરવા અજ્ઞીર્થ શબ્દથી જીવરાહિત્ય અને પળિય શબ્દથી મિશ્રની શંકાના અભાવ સૂચિત કર્યેા છે. (૭૬-૭૭)
આસ્વાદન (ચાખવા) ની વિધિ મતાવતાં નિણ ય કરવાને પ્રકાર બતાવે છે-ચે૫૦ ઇત્યાદિ.
ધાવણુ ઉપયેાગી છે કે નહિ ?' એ શ ંકાનું નિવારણુ કરવાને માટે ધાવણ આપનારી ખાઈને સાધુ કહે કે “મારા હાથમાં ઘેાડું પાણી આપેા.’ એ આપેલા ધાવણુનુ અવાદન કરીને નિશ્ચય કરે કે આ ખરું ખાટું છે, દુર્ગંધ વાળું છે, તરસ શાંત કરવા માટે સમથ નથી, તેથી મારે માટે ઉપયેાગી નથી.' (૭૮)
એવે નિશ્ચય કરીને શું કરવું જોઈએ ? તે હવે કહે છેન્સ ૪૦ ઈત્યાદિ. એવા ખબહુ ખાટા, દુર્ગં ́ધિત અને તરસ છીપાવવામાં આઈને સાધુ કહે કે એવુ ધાવણુ મને કૂતું નથી. (૭૯)
તેં 7 ઇત્યાદિ. જો એવુ પાણી અનિચ્છાપૂર્વક દાતાના અનુરાધથી અથવા ખે--યાનથી ગ્રહણ કરી લીધુ હાય તા પાતે ન પીએ અને ન ખીજાને પીવડાવે (૮૦)
પછી શુ' કરે તે કહે છે—ia॰ ઈત્યાદિ.
એકાંત સ્થાનમાં જઈને એકેન્દ્રિય આદિ પ્રાણીઓથી રહિત સ્થાન જોઈને ચતનાપૂર્વક ‘કોલિ’ એવુ’ત્રણવાર ઉચ્ચારણ કરીને પરિઝવે. પરિડયા પછી ગામમાં ચા ગામની મહાર રહેવાનાસ્થાન પર આવીને ઇરિયાવહિયાનું પ્રતિક્રમણ કરે. (૮૧)
અશન-પાન ગ્રહણ કરવાની વિધિ ખતાવ્યા બાદ આહાર કરવાની વિધિ અતાવે છે
કારણો પરિિિતમેં ગોચરીમેં આહાર વિધિ
અસમથ ધાવણુને આપનારી
લિયા ય ઇત્યાદિ તથા જીન્નવિત્ત ઈત્યાદિ.
જો ભિક્ષાને માટે ગએલા ભિક્ષુને ખાળકપણા, ગ્લાનતા અથવા તરસ આદિ કાઇ કારણે આહાર કરવાની ઇચ્છા થઇ જાય તા ત્યાં પ્રાસુક કાઢી અથવા ભીંતની પાસે ખૂણા માદિની પ્રતિલેખના કરીને મકાનના સ્વામીની આજ્ઞા લઈને ઉપર ઘાસ આદિથી છાએલા ચારે માજુથી ખંધ પરન્તુ પ્રકાશયુક્ત સ્થાનમાં રહીને મન વચન કાયાની સમ્યક્ પ્રકારે પ્રવૃત્તિ કરતાં સાધુ સામાચારીના જ્ઞાતા મુનિ હાથને પ્રમાર્જિત કરીને(સાફ કરીને) યા હસ્તક (હસ્તગત રજોહરણુ) થી કાય અને સ્થાનની પ્રમાના કરીને આહાર કરે.
શ્રી દશવૈકાલિક સૂત્ર : ૧
૧૧૨