Page Text
________________
છે. એવું એ છત્રરત્ન વિમાનામાં વાસ કરનારા દેવાને પણ અત્યંત દુલ ભ કહેવામાં આવેલ છે. કેમકે દેવાને ચક્રવતિત્વપદ્મની પ્રાપ્તિ થતી નથી ત્યાં એ છત્રરત્ન પુષ્પમાળાઓથી યુક્ત રહે છે એટલે કે એની ઉપર ચામર લાંબી-લાંબી પુષ્પાની માળાએ લટકતી રહે છે એના ઉદ્યોત શત્ કાલિક ધવલ મેઘા જેવા તથા શત્ કાલિક ચન્દ્ર જેવા હોય છે, એવું એ પૂર્વોક્ત વિશેષણાવાળું મહીપતિ ભરતનુ છત્રરત્ન એવું લાગતુ હતુ કે જાણે એ ધરણ તલનુ પૂર્ણ ચંદ્રમંડળ જ ન હેાય, એ છત્રરત્નની રક્ષા કરનારા એક હજાર દેવા હાય છે, (तरण से दिव्वे छत्तरयणे भरहेण रण्णा परामुडे समाणे खिप्पामेव दुवालसजोयणाई વિઘરૂ સાદિયારૂં તિથિં) ભરત રાજાએ એ છત્રના સ્પ કર્યો કે તરત જ એ કઈક વધારે ૧૨ ચેાજન સુધી વજ્રાકારમાં વિસ્તૃત થઈ ગયુ.–ઉપર આચ્છાદિત થઇ ગયુ. ૫રા
ભરતમહારાજાકે સૈન્ય કી સ્થિતિ કા વર્ણન
છત્રરત્ન વિસ્તૃત થયું ત્યાર બાદ ભરતે શું કર્યું તે વિશે વ
‘સર્વાં તે મટે રાયા છત્તવ્યળ બંધાવાસ્તુરિ નેક' સ્થાલિ સૂત્ર-૨૧
ટીકા --(સળ છે આ પાયા છત્તસ્થળ બંધાવાનુ છે.)આ પ્રમાણે ભરતરાજાએ જ્યારે પાતાના સ્કંધાવારની ઉપર છત્રરત્ન તાણી લીધુ ત્યારે તેણે (fળખવામુલ) મણિરત્ન ને ઉઠાવ્યુ’. (વેઢો નાવ છત્તસ્થળલ સ્થિમાîત્તિ વેક્) એ મણિરત્ન વિશે અહીં સંપૂર્ણ વક પાઠ ‘તોતે ચડતુળમાળ' અહીં સુધી જેમ કહેવામાં આવ્યું છે, તેવું જ સમજવું જોઇએ. તે ત્નિને ઉઠાવીને તેણે તે મણિરત્નના વસ્તભાગમાં શલાકાઓના મધ્યમાં મૂકી દીધુ, કેમકે ચરત્ન અને છત્રરત્નને પરસ્પર મળવાથી તે સમયે સૂર્ય અને ચન્દ્રના પ્રકાશ રાકાઇ ગયા હતા. એથી સૈન્યમાં અહર્નિશ પ્રકાશ કાયમ રહે તે માટે તેણે મણિરત્નને છત્રરત્નની શલાકાએના મધ્યભાગમાં મૂકી દીધુ હતું. (તક્ષ્ણ = अणति वरं चारुरूवं सिलणिहि अत्थमंत मेत्तसालि जब गोहम मुग्ग मास तिलकुलत्थ सग निष्फावचणगकोद्दव कोथुंभरिकंगुवरगरालूग अणेगघण्णावरण हारिअग अल्लग मूलगाह लिद्दलाउ अत उस तुंब कालिंग कविट्ठ अव अंबिलिअ सव्वणिफायर) હવે સૂત્રકાર ચક્રવતીના સૈન્યની ભેાજનાદિ વિધિની વ્યવસ્થા કરનાર ગૃહપતિ રત્નના સબંધમાં અહીં થી કથન પ્રારંભ કરે છે. એ કથનમાં આ પ્રમાણે કહેવામાં આવ્યુ છે કે ચક્રવતી ની પાસે એક ગૃહપતિરત્ન હોય છે અને એ રત્નજ ચક્રવતીના વિશાળ સૈન્ય માટે ભેજનાદિની સુવ્યવસ્થિત રીતે વ્યવસ્થા કરે છે. એ ગૃહપતિરત્ન અનતિવર હાય છે એના જેવું ખીજુ કાઈ પણ શ્રેષ્ઠ હતુ. નથી એટલે એ રત્ન સર્વોત્કૃષ્ટ હાય છે તેમજ એ રૂપમાં પણ અતીવ સુદર હાય છે. એ એટલી જાતના અન્નાને પકાવે છે-ઉત્પન્ન કર છે. જેમકે-‘સહાનિરૢિ' વગેરે એ બધાં અન્ના વિષે એ સૂત્રમાંજ પહેલાં ચર્ચા કરવામાં આવી છે. એ આ પ્રમાણે રત્નની એ વિશેષતા છે કે સવારે એ ચમરત્ન ઉપર અન્ન વાવ વામાં આવે છે અને સંધ્યાકાળે તેની લલણી કરવામાં આવે છે અને તે ભેાજન યાગ્ય થઈ જાય છે. નિહાિિત્ત અસ્થમંતમેત્તલાત્નિ” અહી શિલા પદથી ચરત્ન ગૃહીત થયેલુ છે. કેમકે અતિસ્થિર હોવા બદલ આ શિલા જેવી એક શિલા માની લેવામાં આવી છે. એ ચમ રત્ન ઉપર જ ખી વાવવામાં આવે છે. જેમ લેાકમાં ભૂમિ વગેરે ને ખેડીને ખી વાવવામાં આવે છે, એવું કઈ પણ અહી કરવામાં આવતું નથી. એની ઉપર તેા ખી નાખ્યું કે માટલાથી જમ્બુદ્વીપપ્રજ્ઞપ્તિસૂત્ર
૨૩૩
| SR No. | 006454 |
| Book Title | Agam 18 Upang 07 Jambudveep Pragnapti Sutra Part 01 Sthanakvasi Gujarati |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Ghasilal Maharaj |
| Publisher | A B Shwetambar Sthanakwasi Jain Shastroddhar Samiti |
| Publication Year | 1980 |
| Total Pages | 302 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati, Agam, Canon, & agam_jambudwipapragnapti |
| File Size | 16 MB |