________________
શામ, તડઘમ વંધાદિ) એટલા માટે તમે હે દેવાનુપ્રિયે ! આ લેખંડના ભારને મૂકી દે અને રાંગાના ભારને બાંધી લે. (a gf સે પુરિ પર્વ વઘાસી) ત્યારે તે પુરૂષે આ પ્રમાણે કહ્યું—( મા વાળુfuપા! ગg, વિર મg, देवाणुप्पिया अए गाढवंधणबद्धे मए देवाणुप्पिया! अए, धणिअबंधणबद्धे मए देयाणुप्पिया ! अए, णो संचाएमि अयभारग छडेता तउयમારાં વઘત્તg) હે દેવાનુપ્રિયે ! આ લેખંડના ભારને હું બહુ જ દૂરથી લાવ્યો છું, ઘણા સમયથી મેં આને ઉપાડી રાખે છે હે દેવાનુપ્રિયે ! આને મેં સખત ગાઢ બં ધન બાંધ્યું છે એટલે કે મેં આને કસીને બાંધ્યું છે. હવે ખોલી શકાય એવા બંધનથી બાંધે નથી પણ હે દેવાનુપ્રિયે ! મેં આ લેખંડના ભારને પ્રચુર બંધનથી બાંધ્યો છે. એટલા માટે હવે હું આ લેખંડના ભારને ત્યજીને ત્રપુકભારને ગ્રહણ કરવામાં સમર્થ નથી. એટલે કે લેખંડના ભારને મૂકીને રાંગાના ભારને હવે હું ઉપાડીશ નહીં. (તg તે પુષિા તં રિë નાદે ળને સંવાતિ વધુ आध णाहि य पण्णवणाहि य, परु णाहि य आधवित्तए वा पण्णवित्तए वा પવિત્તા વા, તથા બહાપુપુષ્ય સ્થિય) ત્યાર પછી તે પુરૂષોએ ઘણાં દષ્ટાંત રૂપ આખ્યા૫નાઓ દ્વારા, હે પાદેય પ્રતિબંધક પ્રજ્ઞાપનાઓ દ્વારા, તેમજ યથાર્થ સ્વરૂપ નિરૂપક પ્રરૂપણુઓ દ્વારા સમજાવ્યો, પણ તે માન્યો નહિ, ત્યાંથી બધાએ ક્રમશઃ ચાલવા માંડયું. (યં તવાર, પા, સુવuાર, રથાર, વાગર) જેમ જેમ તેઓ આગળ વધતા ગયા તેમ તેમ તેમણે તાંબાની ખાણાને, ચાંદીની ખાણોને, સુવર્ણની ખાણને, રત્નની ખાણોને અને હીરાઓની ખાણોને જોઈ. (तए ण ते पुरिसा जेणेव सया जणवया जेणेव साई साई नगराई तेणेव લવાજીંત) ત્યાંથી અલેપમૂલ્યની તે તામ્રાદિ વસ્તુઓને મૂકીને અને લેહભાર ગ્રહણ કરવામાં જ પ્રવૃત્ત થયેલા તે માણસને તેઓએ મૂલ્યવાન વસ્તુઓને લેવા માટે આગ્રહ કર્યો છતાંએ તેના હઠાગ્રાહિતાને છોડાવવામાં અંતે નિષ્ફળ ગયા. અને આમ તેઓ બધા જ્યાં પિતપિતાને જનપદ-દેશ હતો અને તેમાં પણ જયાં પિતપતાનું નગર હતું ત્યાં ધજામણિઓ વગેરે લઈ પહોંચી ગયા, (
વ વિIT તિ)
શ્રી રાજપ્રશ્રીય સૂત્ર: ૦૨
૧૩૦
