________________
પણ કરતો નથી, એટલું પીઠ, ફલક, શયા અને સંથારો પ્રાપ્ત કરવાને માટે શ્રમણ ભગવાન મહાવીરના ગુણેનાં વખાણ કરતાં તે કહેવા લાગ્યું –
ગોશાલ – “દેવાનુપ્રિય! અહીં શું મહામાન પધાર્યા હતા?” (૨૧૬).
શકડાલપુત્ર–“દેવાનુપ્રિય! આપ કયા મહામહનના સંબંધમાં પૂછી રહ્યા છે? (૨૧૭).
ગોશાલ–“શ્રમણ ભગવાન મહાવીર મહામાન.”
શકડાલપુત્ર–“દેવાનુપ્રિય! આપ શ્રમણ ભગવાન મહાવીરને કેવાઅભિપ્રાય કરીને મહામહન કહે છે?
ગેશલ–શકડાલપુત્ર! શ્રમણ ભગવાન મહાવીર મહામાહન છે, કેવલજ્ઞાન કેવલદર્શનના ધારક યાવત મહિત – પૂજિત યાવત્ સત્કલ-પ્રદાન કરનારા કર્તવ્યરૂપી સંપત્તિથી યુક્ત છે. એ અભિપ્રાયે કરીને હું કહું છું કે શ્રમણ ભગવાન મહાવીર મહામાહન છે. દેવાનુપ્રિય! શું મહાગપ (ગાયે અથત પ્રાણુઓના રક્ષકમાં સૌથી મેટા) આવ્યા હતા,
શકહાલપુત્ર–“દેવાનુપ્રિય! મહાપ કોણ? ગોશાલ–“ શ્રમણ ભગવાન મહાવીર મહાપ છે.”
શકડાલપુત્ર–“આપ શ્રમણ ભગવાન મહાવીરને કેવા અભિપ્રાયે કરીને મહાપ કહે છે?
ગોશાલ–“દેવાનુપ્રિય! આ સંસારરૂપી વિકટ અટવી (વન)માં કષાયવશ થઈને પ્રવચનમાર્ગથી ભ્રષ્ટ થનારા, પ્રતિક્ષણે મરનારા, મૃગ આદિ ડરપોક નિઓમાં ઉત્પન્ન થઈ હિંસક વ્યાવ્ર આદિનું ભક્ષય થનારા, મનુષ્ય આદિ ચેનિઓમાં ઉત્પન્ન થયાં છતાં પણ યુદ્ધ આદિમાં કપાઈ મરનારા, બાણ આદિથી વીંધાઈ જનારા, કલહ વ્યભિચાર અગર ચેરી આદિ કરીને નાક-કાન કપાવી અંગહીન બનાવી દેવાનારા તથા અત્યંત વિકલાંગ કરવામાં આવનારા, અથવા ધનાદિથી લુંટાઈ ગએલા ઘણા જીવને, ધર્મમય દંડાથી સંરક્ષણ કરતા ગોપન કરતા નિર્વાણ (મોક્ષ) રૂપી વાડામાં પિતાના હાથથી પ્રવેશ કરાવનારા-જેમ ગોવાળ ગાયની રક્ષા કરતાં સાંજને સમયે પિતે તેમને વાડામાં પહોંચાડી દે છે તેમ પિતે સંસારી ને નિર્વાણરૂપી વાડામાં પહોંચાડનારો -શ્રમણ ભગવાન મહાવીર છે, એ અભિપ્રાયે કરીને હું એમને મહાપ કહું છું.
ગશાળ–શું અહીં મહાસાર્થવાહ આવ્યા હતા શકડાલપુત્ર-“મહાસાર્થવાહ કે?” ગશાળ–શકડાલપુત્ર ! શ્રમણ ભગવાન મહાવીર મહાસાર્થવાહ” શકડાલપુત્ર–કયા અભિપ્રાયે કરીને આપ એમને મહાસાર્થવાહ કહે છે?”
ગશાળ–દેવાનુપ્રિયા શ્રમણ ભગવાન મહાવીર સંસારરૂપી અટવીમાં નષ્ટ–ભ્રષ્ટ યાવત્ વિકલાંગ કરવામાં આવનારા ઘણું જીવેને ધર્મમાર્ગ બતાવી એમનું સંરક્ષણ કરે છે, અને પિતે મેક્ષરૂપી મહાન નગરની તરફ ઉન્મુખ કરે છે. એ અભિપ્રાયે કરીને હું એમને મહાસાર્થવાહ કહું છું.
ગશાળ––હે દેવાનુપ્રિયા મહાધર્મકથી આવ્યા હતા?” શડાલપુત્ર–હે દેવાનુપ્રિયા મહાધર્મકથી કે ગાશાળ-“શ્રમણ ભગવાન મહાવીર મહાધર્મકથી.”
ઉપાશક દશાંગ સુત્ર
૧૨૦
