________________
૭ ધારણ, ૮ પુરણ, અભિચંદ, ૧૦ વસુદેવ, (સોજો) આ પર્વત અત્યંત રમણીય હતે. (સુમો, ચિત્તળ, તુવે, પારા) સુભગ હતું, પ્રિયદર્શી હતે. એટલે કે આંખને ગમે એવો હતે સુરૂપ હતું, પ્રાસાદીય હત, દર્શનીય હતે અભિરૂપ હતું, પ્રતિરૂપ હતું. જેનારાઓના મનને પ્રસ ન કરનાર હોવાથી પ્રાસાદીય, આંખને આનન્દ આપનાર હોવાથી દર્શનીય, સુંદર આકારવાળે હેવાથી અભિરૂપ અથવા તે તેનું રૂપ દરેક ક્ષણે નવું નવું લાગતું હતું તેથી તે અભિરૂપ હતું, અસાધારણ રૂપ સંપન્ન હોવાને કારણે તે પ્રતિ રૂપ હતું. એ સૂત્ર ૩ !
નંદનવન-ઉધાનકા વર્ણન
(તસ રેવયારસ) ઈત્યાદિ !
ટીકાર્થ–(તરણ નં રેarણ) રૈવતક પર્વથી (સામવે) અત્યંત દૂર પણ નહિ તેમજ અત્યંત નજીક પણ ન કહેવાય તેમ (ઘરથvi નંગ નામ ઉડાને દોથા ) ત્યાં “ નંદનવન' નામે એક ઉદ્યાન હતું; (તોડવા gવરુપ) તે બધી ઋતુઓના પુપિ અને ફળેથી સમૃદ્ધ (ામે viRUTHVIણે) નંદનવન જેવું હતું. (વાતારૂણ ) દર્શકોના મનને હર્ષિત કરનાર હતું. (Higg ૪) પદની આગળ ચાર ને આંકડો મૂક્યો છે તે એમ સૂચવે છે કે સુભગ પ્રિયદર્શન વગેરે બીજા પણ વિશેષ અહીં સમજવા જોઈએ (तस्स ण उज्जाणस्स बहुमज्झदेसभाए सुरप्पिए नामं जक्खाययण होत्था दिव्वे વાળો) તે ઉદ્યાનની બરાબર વચ્ચે સુરપ્રિય નામે યક્ષનું આયતન હતું. તે દિવ્ય હતું, તેનું વર્ણન અન્યત્ર કરવામાં આવ્યું છે. તે સૂ“ક” છે
શ્રી જ્ઞાતાધર્મ કથાગ સૂત્ર : ૦૨
