________________
લતા વિતાનેથી ઢંકાએલાં કીડા સ્થાળામાં, ઉદ્યાનમાં-નગરની પાસેના પત્ર, પુષ્પ ફળ અને છાયડાવાળા વૃક્ષોથી શોભિત કીડા સ્થળેમાં, વાવમાં પુષ્કરણીઓમાં, દીઘિકાઓમાં “ગુંજાલિકાઓમાં, તપાવોમાં, સરોવરની શ્રેણિઓમાં, જેમનાં પાણી એક થઈ રહ્યાં છે. એવાં ઘણાં તળાવમાં જૂના બગીચાઓમાં, જૂના ભગ્ન કૂવાઓમાં, માલુકા કચ્છમાં, સ્મશાનમાં, પર્વતની ગુફાઓમાં, પર્વત ઉપરના શિલા ખડાની વચ્ચેના પાષાણુ ગૃહમાં અને લતા મંડપમાં છુપાઈને તે (ચેર) જન સમુદાયની અસાવધાનતા તેમ જ તેઓ કયારે પિતાના ઘરથી વિખૂટા થાય છે તેની શોધમાં રહેતું હતું, તેની ખબર તપાસ રાખતું હતું કે સૂત્ર ૪ છે.
ભદ્રાસાર્થવાહી કે વિચાર કા વર્ણન
'तएणं तोसे भदाए भारियाए इत्यादि ॥ ટીકાથ–(gu) ત્યાર બાદ (તીરે મા, મારિયાપુ) ભદ્રા ભાર્યાને (વના શા) કેઈ વખતે (પુનત્તાવાર જાણકયંતિ ત્રિના પૂર્વ ભાગની પછી પશ્ચાદભાગમાં (gવનાર ઘંનાગરનાળg) કુટુંબની ચિંતાને લીધે ઊંઘ ન આવતાં જાગ્રતાવસ્થામાં (માજેવા અસ્થિ નાવ સમુifથા) જાતને આધ્યામિક યાવત્ મને ગત સંકલ્પ ઉદ્ભવ્યો કે (૬) હું (પન્ના સથવારેન ટ્રિ) ધન્ય સાર્થવાહની સાથે (વહૂળ વાતારણ) બહુ વર્ષોથી (વદરિસરણरूवाणि माणुस्सगाई कामभोगाई, पच्चणुभवमाणी विहसामि) શબ્દ, સ્પર્શ, રસ, ગંધ અને રૂપના મનુષ્યભવના કામભેગે ભેગવી રહી છું. (નો જેવાં ગદું રાજ વા વાાિં વા વાયાષિ) પણ અત્યાર સુધી મારે પુત્ર કે, પુત્રીકંઈજ થયું નથી. ( ધજા જે તો અમારો ના જુf બાપુરાણ mom નીવિદ તાલ ) હું તે માતાઓને ધન્ય સમજું છું, તેમના જીવનને જ સફળ માનું છું, કે જેમને મનુષ્યભાવના જન્મ અને જીવનમાં સફળ ફળ મળ્યાં છે તેના વારિસપૂરું થઇ સુદ્ધારૂં महुरसमुल्लावगाइं मम्मणपयं पियाई थणमूल-कक्खदेसभागं अभिसरमाणाई
શ્રી જ્ઞાતાધર્મ કથાગ સૂત્રઃ ૦૧
૨૨૧
