________________
મારે જોવા મgg) બાળપણ વટાવીને જુવાન થયા અને ત્યાર પછી (કૂર રહળા પvમુળા સંકુળ તેં ઘરું રમેવ રવણિ) યુથપતિના મૃત્યુ બાદ તમે પિતાની મેળે જ તે યુથનો સ્વીકાર કર્યો એટલે કે તે ચૂથના તમે મને નીત સ્વામી થઈ ગયા. (તા જે ત મેદા! નિત્તાનામ ) ત્યાર બાદ હે મેઘ ! વનપ્રાણીઓએ તમારે નામ સંસ્કાર કર્યો. (નાવ રાત્તેિ નેહાએ
રિવર રોથા) તેમણે તમને ચતુર્દત ધારણ કરનારા મેરૂભ નામના હસ્તિરત્નના રૂપમાં પ્રસિદ્ધ ક્ય. (તરથ તુાં હા! રંગપતિદેવ ના દવે) હે મેઘ ! તે પર્યાયમાં તમારા સાતે સાત અંગે–ચાર પગ, સૂંઢ પૂંછડું અને લિંગપ્રશસ્ત હતા. અહીં “યાવત” શબ્દથી ચાલીસમા (૪૦) સૂત્ર પ્રમાણે જ સુમેરૂપ્રભ નામક હાથીના જેવું વર્ણન જાણવું જોઈએ. ફકત અહીં શ્વેત વર્ણની જગ્યાએ લાલ વર્ણનું વર્ણન જાણી લેવું જોઈએ. તમે પ્રતિરૂપ હતા. સુંદર રૂપવાળા હતા. (तत्थणं तुमं मेहा ! सत्तसहस्सहस्स आहेवच जाव अभिरमेज्जा) है મેઘ ! ત્યાં તમે સાત હાથીઓના યુથપતિ થઈને સુખેથી કીડાઓ કરતા હતા. (नएणं तुमं मेहा ! अन्नया कयाइं गिम्हकालसमयंसि जेहामूले वणदव जालापलिजेसु वर्णतेसु धूमाउलासु दिसासु जाच मंडलं वाएव्व परिभमंते भीते जाव सजाय भए बहूर्हि इत्थीहिं जाव कलभियाहि य सद्धि संपरिवुडे Hવા મંતા રિવિહિં વિપરાથા) હે મેઘ ! એક વખત ત્યાં ઉનાળાના જેઠ મહિનામાં દવાગ્નિ પ્રગટ. તેથી આખુંય વન પ્રજવલિત થઈ ગયું. બધી દિશાઓ ધૂમાડાથી વ્યાપ્ત થઈ ગઈ. તે સમયે તમે વળિયાની જેમ આમતેમ ફરવા લાગ્યા. ભયગ્રસ્ત બનેલા તમે હાથણીઓ અને કલામિકાઓની સાથે દિશાવિદિશાએમાં આમતેમ ફરવા લાગ્યા. આ સૂત્રમાં જે ત્રણ જગ્યાએ “યાવત્ ” પદ આવ્યા છે, તે ચાલીસમાં સૂત્રમાં આવેલ વર્ણનને સૂચનાાં છે. (ત ઇ તi ! રં વાર ઘાણા) ત્યાર બાદ હે મેઘ ! દાવાગ્નિને જોઈને તમને (સવારે ગ્ર ક્ષાિણ ગાવે સEMરિણા) આ પ્રમાણે આધ્યાત્મિક–મને ગત–વિચાર ઉંદૂભવ્ય (#મને પણ થયાત્વે જામે છુપૂથge !) મને યાદ આવે છે કે પહેલાં કઈ વખત મેં આ પ્રચંડ અગ્નિદાહ જોયે છે. (તણ રે! કારિ વિકાના રિ) આ જાતના વિચારથી હે મેઘ ! તમારી કોઈ પણ એક વિશુદ્ધ વેશ્યાથી (
વર્ષ ગજ્જવળે ) વિશુદ્ધિજનક (નાગરિઝ, Homતિથી અમે પરિણામેvi) વિશુદ્ધજનક પરિણતિથી (
તબિન વાળ
શ્રી જ્ઞાતાધર્મ કથાગ સૂત્રઃ ૦૧
૧૮૧
