________________
અનુદન કરનારા માંસને સાફ કસ્થાવાળા હનન (હત્યા કરનાર, કવિકય કરનારા, રાંધનારા પીરસનારા અને ખાનરા, આ સૌને ઘાતક જ કહેવામાં આવે છે.
આ પ્રકારે એ વાત સિદ્ધ થાય છે કે મારવાની ક્રિયા સર્વત્ર અને વ્યાપાર પૂર્વક જ થાય છે, અને એવું કૃત્ય કરવાથી કમને બન્ધ અવશ્ય થાય છે. ૨૯
યે ક્રિયાવાદિયોં કે અનર્થ પરંપરા કા નિરૂપણ
આ ક્રિયાવાદિઓને કઈ કઈ અનર્થ પરંપરાને અનુભવ કરે પડે છે. તે સૂત્રકાર પ્રકટ કરે છે .” જેવા ” ઈત્યાદિ--- | શબ્દાર્થ –“ હિં-તામિ પૂર્વોક્ત આ વિહેં-મિ દર્શનેથી “સામાં જાદવજરિતા-પાતાવનિશ્રિતઃ' સુખોપભોગમાં આસક્ત પરતીથિકજન “રાતિમસમાના-
રામમિન્યાના પિતાના દર્શનને પોતાનું શરણું માનતાથકા “gar સેવંતિ-વાવ સેવને પાપકર્મનું સેવન કરે છે. 131
- સૂત્રાર્થ અને ટીકાર્થ – પૂર્વોક્ત વિચારણાને અધારે સુખભેગ આદિમાં આસક્ત રહેનાર તે પરતીથિકે પિતાના દર્શનશાસ્ત્રને પિતાને માટે શરણભૂત માનીને પાપકર્મોનું સેવન કરે છે.
આ કથનને ભાવાર્થ એ છે કે પરિચિત, અવિજ્ઞોપચિત, ઈર્યાપથ અને સ્વામાન્તિક આ ચાર પ્રકારનાં કાર્યો પાપજનક હેતાં નથી. આ પ્રકારના મતને આશ્રય લઈને પરતીથિકે સુખભગ આદિમાં આસકત રહે છે. તેઓ તેમની ઈચ્છા પ્રમાણે આચરણ કરે છે– તેઓ મર્યાદહીન ખાનપાન કરે છે. અમારું દર્શન સંસારસાગરને પાર કરાવવાને સમર્થ છે” એવું માનીને વિપરીત કિયાએ કરીને પાપકર્મોનું ઉપાર્જન કરે છે એજ પ્રમાણે તેમનામાં જેઓ વ્રતી છે તેઓ દીક્ષા લઈને સાધુ બની જાય છે પરંતુ તેઓ વાસ્તવિક રૂપે સાધુ જ હેતા નથી તેઓ સામાન્ય લોકેની જેમ પાપકર્મમાં પ્રવૃત્ત રહેતા હોય છે
જેવી રીતે સામાન્ય લોકે આજ્ઞાનને કારણે સાવધ કાર્યો કર્યા કરે છે, એ જ પ્રમાણે તે વતી (ભિક્ષુઓ) પણ સાવદ્ય કાર્યો કરતા હોય છે. ૩૦
શ્રી સૂત્રકૃતાંગ સૂત્રઃ ૦૧
૧૩૧
