________________
श्रीकल्प
॥२०६॥
गृहे च इमानि पञ्च दिव्यानि प्रादुर्भूतानि, तद्यथा-वसुधारा दृष्टा १, दशार्द्धवर्णानि कुसुमानि निपातितानि २, चेलोक्षेपः कृतः ३, आहता दुन्दुभयः ४ अन्तरापि च खलु आकाशे अहोदानमहोदानम् इति घुषितं ५ च ॥मू०८७||
टीका--'एवं णं समणे भगवं' इत्यादि । एवम् उक्तमकारेण खलु श्रमणो भगवान् महावीरःचण्डकौशिकसोपरि उपकार प्रबोधनेन सिद्धिभागित्वलक्षणमुपकारं कृत्वा तस्याःचण्डकौशिकसाधिष्ठितायाः अटव्याः प्रतिनिष्क्राम्यति प्रतिनिःसरति, प्रतिनिष्क्रम्य उत्तरवाचालाभिधे-उत्तरवाचालनामके ग्रामे समागच्छंति । तत्र एको नागसेनो नाम गाथापतिः परिवसति, तस्य गाथापतेः एक एव पुत्रः आसीत् । स:गाथापतिपुत्रो विदेशगतः परदेशगतः सन् द्वादशवर्षात्-द्वादशं वर्षम् अतिवाव अकालवृष्टिरिव आकस्मिकवर्षावत् अकस्मात् अतर्कितं गृहे समागतः। अतः पुत्रागमनादेतोः स नागसेनो गाथापतिः, पुत्रागमनमहोत्सवे= दिव्य प्रादुर्भूत हुए। वे इस प्रकार हैं-(१) सोजे की वर्षा हुई (२) पाँच रंग के फूलों की वर्षा हुई (३) वस्त्रों की वर्षा हुई (४) दुदुाभयों का घोष हुआ और आकाशमें 'अहो दान, अहो दान' की ध्वनि हुई ।। मू०८७॥
टीका का अर्थ-इस प्रकार श्रमण भगवान् महावीर ने चंडकौशिक को प्रतिबोध देकर मोक्ष का भागी बना कर उसका उपकार किया। तदनन्तर जिस अटवी में चंडकौशिक रहता था, उस अटवी से प्रभु बाहर निकले । बाहर निकल कर उत्तरवाचाल नामक ग्राम में पधारे। उस ग्राम में नागसेन नाम का एक गृहस्थ रहता था। उसका एकाकी पुत्र विदेश गया हुआ था। बारह वर्ष के बाद, अकाल-वर्षा के समान, अचानक ही वह घर आ पहुँचा। पुत्र के आगमन को खूशी के उपलक्ष्य में नागसेन ने बड़ा भारी
દેનાર-લેનાર અને દાતવ્ય ત્રણે શુદ્ધ હોવાથી, નામસેનને ઘેર પાંચ દિવ્ય વસ્તુઓ પ્રગટ થઈ. તે આ છે(१) सुपर वृष्टि (२) ५०२७ सानी वृष्टि (3) हि०य वस्त्रोनी वृष्टि (४) लीना (५) 'मान-महान' ना જયનાદ ભર્યા પિકાર અને ઇવનિં. (સૂ૦૮૭)
ટીકાનો અર્થ –ભગવાન મહાવીર, ચંડકૌશિકને પ્રતિબંધ આપી, મેક્ષને અધિકારી બનાવ્યું, ને તેને અનેક રીતે ઉપકૃત કર્યો. પિતાનું કાર્ય સફળ થયેલું જોઈ, મહાન ભવી જીવને તેનું શુદ્ધ પણું બતાવી, ભગવાન તે સ્થાનને છોડી ગયા. પ્રભુને તો સ્વયં વિકાસ સિવાય બીજું કાંઈ જોઈતું ન હતું. સ્વયં વિકાસ દરમ્યાન, જે બીજા જી પિતાનું નિમિત્ત પામી, સવળી દશા અનુભવે તો, તેમને તે વધારે પ્રિય હતું,
ત્યાં ત્યાં પ્રભુ સ્વયં ઉત્થાન માટે પધાર્યા, ત્યાં ત્યાં તેમને અનેક દુઃખમય કાનાં બીજ, પ તે વાવેલાં હતાં. અને તેનો ઉદય આવતાં, સમ પરિણામી રહી, જ્ઞાતા-દ્રષ્ટા તરીકે, તેમણે તે જોયા કર્યા. આવી રીતે વર્તત પ્રભુમાં સ્થિરતા
उत्तरवाचालग्रामे नागसेनगृहे
भगवतो की भिक्षाइस ग्रहणम्। पासू०८७॥
भगरता
JHAHR
॥२०६॥
શ્રી કલ્પ સૂત્ર: ૦૨