________________
श्रीकल्प
||२०४॥
कृत्वा हिंसकप्रकृतिधातुकस्वभावं विमुच्य परित्यज्य शान्तस्वभावः संजातः। ततः खलु सचण्डकौशिकः सर्पः, त्रिंशत=त्रिंशत्संख्यानि भक्तानि अनशनेन छेदयित्वा शुभेन-प्रशस्तेन ध्यानेन कालमासे कालं कृत्वा उत्कर्षतः अष्टादशसागरोपमस्थितिके सहस्रारामिधेसहस्रारनामके अष्टमे देवलोके उत्कृष्टस्थितिका अष्टा
कल्पदशसागरोपमस्थितिकः एकावतारः एकभविको देवो जातः । स च देवायुस्समाप्त्यनन्तरं ततश्चयुत्वा महाविदेहे सेत्स्यति-सिद्धो भविष्यति ॥सू०८६।।
मञ्जरी
टीका मूलम् -एवं णं समणे भगवं महावीरे चंडकोसियसप्पोवरि उवयारं किच्चा ताओ अडवीओ पडिणिक्खमइ, पडिणिक्खमित्ता उत्तरवायालाभिहे गामे समागच्छइ । तत्थ एगो णागसेणो नाम गाहावई परिवसइ, तस्स एगो एव पुत्तो आसी, सो विदेसगओ बारसवरिसाओ अकालवुट्ठी विव अकम्हा गिहे समागओ । अओ सो णागसेणो पुत्तागमणमहोच्छवम्मि विविहअसणपाणखाइमसाइमाई उवक्खडावेइ, उवक्खडावित्ता मित्तणाइ णियग-सयण-संबंधि परियणे भुंजावेइ। तेणं कालेणं तेणं समएणं भगवं पक्खोववासपारणगे भिक्खायरियाए
उत्तरतम्स गिहं अणुप्पविटे। तेण नागसेणेण उकिटेणं भत्तिबहुमाणेणं भगवं खीरं पडिलाभिए। तए णं तस्स नाग
वाचालग्रामे सेणस्स तेणं दव्वसुद्धणं दायगसुद्धणं पडिग्गाहगसुद्धेणं तिविहेणं तिकरणसुद्धणं भगवंमि पडिलाभिए समाणे
का नागसेनगृहे गिहंसि य इमाई पंच दिव्बाई पाउन्भूयाई, तं जहा-वसुहारा वुढा १, दसवण्णे कुसुमे णिवाइए २, चेलुक्खेवे भगवतो कए ३, आहयाओ दुंदुहीओ ४, अतराऽवि य णं आगासंसि अहो दाणं२ ति घुढे ५ य ॥सू०८७॥
भिक्षाअपने हिंसक स्वभाव को त्याग कर शांत स्वभाव धारण कर लिया। तत्पश्चात वह तीस भक्त अनशन से छेद
ग्रहणम्। कर, प्रशस्त ध्यान के साथ, कालमास में काल करके, अठारह सागरोपम की उत्कृष्ट स्थिति वाले सहस्रार
०८६॥ नामक आठवें देवलोक में अठारह सागरोपम की स्थिति वाला, एक ही भव करके मोक्ष में जाने वाला देवन हुआ। देवायु की समाप्ति के पश्चात् , वहाँ से च्युत होकर वह महाविदेह में सिद्ध होगा |सू०८६।।
ભગવાનના બે ધ વચનેએ, તેના પર જાદૂઈ અસર કરી. તેના પૂર્વભવેનું સ્મરણ કરાવ્યું. નરક આદિ ભાની પ્રાપ્તિને યથાયોગ્ય ખ્યાલ કરાવ્યું. ભીષણ દુઃખની આગાહી કરાવી. કોષને છોડવા વારંવાર ઉપદેશ દેવા માંડયા. આવું અપૂર્વ જ્ઞાન અને દીલને ઠંડક વળે તેવા વીતરાગી વચને સાંભળવાથી, તનું મન શાંતરસે પરિણમવા લાગ્યું. અને તે રસમાં ઠરવા, નિરાહારપણે રહી, ધ્યાનમગ્ન થયો. આત્મ ચિતનમાં આયુષ્ય પુરું કરી, તે આઠમા દેવલોકે
॥२०॥ ઉતકૃષ્ટ સ્થિતિએ, દેવપણે ઉત્પન્ન થયે. ત્યાંથી આવી એક ભવકરી, તે સિદ્ધગતિને પામશે. અહીંથી અવીને મહા- ES વિદેહ ક્ષેત્રમાં જન્મ લેશે. ત્યારે ભવજ ફક્ત છેલ્લો હશે! અને તે ભવમાં, સાધુ પણું અંગિકાર કરી પૂર્ણ પુરુષાર્થ વડે, આત્મ સ્વભાવ પ્રગટ કરી, શુદ્ધ દ્રવ્યને પ્રાપ્ત કરશે. અને આયુષ્ય પુરું કરી, સિદ્ધ દશાને મેળવશે. (સૂ૦૮૬)
શ્રી કલ્પ સૂત્ર: ૦૨