________________
श्रीकल्प
सूत्रे ॥१८४॥
कल्पमञ्जरी टीका
विकटा
सुहे असुहे वा कुज्जा, इच्चेयावइयं अवसिस्सइ । मणुस्साणं एयारिसो वियारो भमभरिओ दीसइ, जे तिच्या अणिपवित्तिगरी सत्ती भुज्जो भुज्जो धिक्करिय बाहिं करणिज्जेत्ति, परं तेण सह एयं विस्सरंति जं मणुस्सस्स जा सत्ती जावइयं अणिर्टी काउं सक्केइ सा चेव सत्ती इट्ठमवि तावइयं चेव काउं सकइ, जहा जो चक्कवट्टी जीए सत्तीए सत्तमनरयपुढविजोग्गाई जावइयाई हिंसाइकूरकम्माई अजिउं सक्केइ, सो चेव चक्कवट्टी जइ तं सत्तिं इटकज्जे संजोएइ, तो तावइयाई चेव अहिंसाइसुहकम्माई अज्जिय मोक्खमवि पत्तुं सकेइ । जे जीवा सुहममुहं वा किंपि काउंन सकेंति, जे य तेयहीणा गलिबलिबदा विब होति, जे य जडा विव जगसत्ताए आहणिज्जति, जेसि पामरयाए भोगलालसाए दारिदस्स पमायस्स य अवही एव नत्थि, एयारिसा जीवा न किंपि काउं सकेति । जेसु पुण अत्तबलसोरियाइयं होइ ते सुहे असुहे वा पजाए होतु इच्छणिज्जा एव । जओ असुहपज्जाएवि तं अत्तवलाइयं जेण अप्पसेण निव्वत्त, तस्स अप्पंसस्स सत्तीवि खओवसमभावेण चेव जीवेण पाविजइ । सा सत्ती निमित्तं पाविय जहिटं परिवट्टिङ सकिन्जइ, अओ तत्थ गमणे लाहो एव-त्ति चिंतिय भगवं तेणेव उज्जुणा मग्गेण पहिए । जया भगवं तीए अडवीए पविटे, तया तत्थ धूली पाणिणं गमणागमणाभावाओ चरणाइ चिंधरहिया जहट्ठिया चेव । जलनालियाओ जलाभावेण मुक्काओ । जुण्णा रुक्खा तच्चिसजालाए दड्ढा सुका य । सडियपडियजुष्णपत्ताइसंघाएण भूमिभागो आच्छाइओ, वम्मीयसहस्सेहि संकेतो लुत्तमग्गो य आसी। कुडीरा सव्वे भूमिसाइणो संजाया। एयारिसीए महाडवीए भगवं जेणेव चंडकोसियस्स वम्मीयं तेणेव उवागच्छइ, उवागच्छित्ता तत्थ काउस्सग्गेण ठिए |सू०८५।।
छाया-अथ च श्वेताम्बिकायाः नगर्याः द्वौ मागौं स्तः एको वक्रो द्वितीय ऋजुश्च, तत्र यः स ऋजुमार्गस्तत्र एका विकटा महाटवी अस्ति । तस्यां विकटायां महाटव्यां चण्डकौशिको नाम एको दृष्टिविषः काल इव महाविकरालः कालो व्यालो निवसन् आसीत् । स च निजक्रूरतया तेन मार्गेण गमनागमनं कुतः पान्थज
मूल का अर्थ- 'अह य' इत्यादि । श्वेताम्बी नगरी के दो मार्ग थे-एक टेढ़ा, दूसरा सीधा । जो मार्ग सीधा था, उसमें एक विकट महा अटवी पड़ती थी। उस विकट महा अटवी में चंडकौशिक नामक एक दृष्टिविष, काल के समान विकराल काला साप रहता था। वह अपनी क्रूरता के कारण उस मार्ग
भूबना मथ-'अह य' त्या वतीनगीना मे भातi. ४ 24131 भने से सीधा. भा सीधा હતો તેમાં એક મહાન અટવી આવતી હતી. આ મહા અટવીમાં ચંદ્રકાશિક નામનો એક દષ્ટિવિષ કણિધર નાગ રહેતા હતા. આ સ૫ મહા વિકરાળ અને સાક્ષાત્ યમરાજ જે ગાતે હતે. એ માગે" અવરજવર કરતા પથિકે
चण्डकौशिक वल्मीक
भगवतः
कायोत्सर्ग
॥सू०८५॥
॥१८४॥
શ્રી કલ્પ સૂત્ર: ૦૨