________________
श्रीकल्प
सूत्रे ॥१३०॥
कल्प मञ्जरी टीका
घण्टापताकापरिमण्डितायशिखरां मध्यस्थितसपादपीठसिंहासनाम् एका महतीं पुरुषसहस्रवाहिनीं चन्द्रप्रभा शिविकां विकरोति, विकृत्य यत्रैव श्रमणो भगवान् महावीरः, तत्रव उपागच्छति, उपागम्य श्रमणं भगवन्तं महावीर त्रिकृत्वः आदक्षिण-प्रदक्षिणं करोति, कृत्वा वन्दते नमस्यति वन्दित्वा नमस्यित्वा परिहितबहुमूल्याभरणक्षौमकवस्त्रं भगवन्तं तीर्थकरं शिविकायां निषादयति ।
ततः खलु शक्रेशानौ द्वावपीन्द्रौ द्वयोः पार्श्वयोर्मणिरत्नखचितदण्डश्चामरैः भगवन्तं वीजयतः।। ततः खलु तां शिविका पूर्व पुलकितरोमकूपाः हर्षवशवि
खलु ता शिविका पूर्व पुलांकतरोमकूपाः हर्षवश विसपेद्धदया मनुष्या उद्वहन्ति, पश्चात् सुरेन्द्रों रत्नों और मणियों की किरणों से चित्रविचित्र थी । उसका ऊपरी शिखर नाना रंगों के घंटाओं और पताकाओंसे मंडित था । उसके मध्य में पादपीठ सहित सिंहासन रक्खा था। एक हजार पुरुषों से बहन करने (उठाई जाने) योग्य थी।
इस पालकी की विकुर्वणा करके जहाँ श्रमण भगवान महावीर थे, वहीं (शक) आये । आकर तीन बार आदक्षिण-प्रदक्षिणपूर्वक श्रमण भगवान महावीर को वन्दना की, नमस्कार कीया। वन्दना-नमस्कार करके, बहुमूल्य आभरण और क्षौम वस्त्र धारण किये हुए भगवान् तीर्थकर को शिविका में बिठलाये।
तब सौधर्म और ईशान-दोनों इन्द्र दोनों बगलो में (खड़े होकर) मणियों और रत्नों से जड़े हुए दंड वाले चामर भगवान् पर बींजने लगे।
उस शिविका को पहलेतो पुलकित रोमकूप वाले और हर्ष से विकसित हृदय वाले मनुष्यों ने શિખર વિવિધ રંગના ઘટ અને પતાકાઓ વડે શણગારવામાં આવ્યું હતું. તેની મધ્યમાં પાદપીઠ સહિતનું એક સિંહાસન મૂકવામાં આવ્યું હતું. આ પાલખીને ઉપાડવા માટે એક હજાર પુરુષોની જરૂર પડે તેવી ભારે વજનદાર હતી.
- આ પાલખીને તૈયાર કરીને, જ્યાં શ્રમણ ભગવાન મહાવીર બીરાજતા હતા. ત્યાં કેન્દ્ર પધાર્યા, અને આદક્ષિણ--પ્રદક્ષિણ પૂર્વક શ્રમણ ભગવાન મહાવીરને ત્રણવાર વંદના-નમસ્કાર કરી ઘણાં મૂલ્યવાન અને અપ વજનવાળા આભરણે અને વસ્ત્રોથી સજજ થયેલા તિર્થંકર ભગવાનને તેમાં બેસાડયાં.
સૌધર્મ અને ઈશાન દેવકના સૌધર્મેન્દ્ર અને ઈશાનેન્દ્ર દેવોએ પડખે ઉભા રહી મણિ અને રત્નથી જડાએલ દંડવાલા ચામર ભગવાન ઉપર વી ઝવા લાગ્યા.
- આ પાલખીને સૌ પ્રથમ રોમરોમ જેનાં પ્રફુલિત થયાં છે, જેનું હૈયું હર્ષથી વિકસિત થયું છે. તેવા
भगवतः शिबिकावर्णनम्। ॥०७६॥
॥१३०॥
શ્રી કલ્પ સૂત્ર: ૦૨
