________________
श्रीकल्प
कल्प
मञ्जरी
॥२७८॥
टीका
अटप्पगारे चरित्तायारे जे केइ अइयारा जाया ते सम्वे मणक्यकाएहि निंदामि ।। बन्झन्भंतरभेयभिन्न दुवालसविहं तवं चरमाणस्स मज्झ जाणमाणस्स वा अजाणमाणस्स वा जो कोइ अईयारो जाओ तं मणवयकाएहिं निंदामि ।४। धम्मायरणे केणवि पयारेण जं किंचि संतंपि वीरियं गोवियं तं बीरियायाराइयारं मणवयकाएहि निंदामि ।५। लोहाओ वा मोहायो वा मुहमाणं वा बायराणं वा पाणीणं मए जा विराहणा कया, तं मणवयकाएहि वोसरामि ।६। हासभयकोहलोहाईसु जइ मुसाभासणं कडं तं सव्वं मणसा वयसा कायसा निंदामि
७ रागाओ वा दोसाओ वा अप्पं वा बहुयं वा सचित्तं वा अचित्तं वा एगओ वा परिसागओ वाजं किंच अदत्तं मए गहियं तं सव्वं वोसिरामि । पुव्वं दिव्बमाणुसतेरिच्छं मेहुणं जइ मए मणसा वाणं कारणं करणकारणाणुमोयणेणं सेवियं तं सव्वं मणवयकायेहि तिविहं तिविहेणं वोसरामि ।९। लोहदोसाओ धणधन्नहिरणसुवण्णवत्थुदुपयचउप्पयपभिईणं अचित्ताणं वा सचित्ताणं वा जेसि केसि वत्थूणं अप्पो वा बहुओ वा पुवं परिग्गहो परिग्गहिओ तं सव्वं तिविहं तिविहेणं मणक्यकायजोगेणं वोसिरामि ।१०। पुव्वं इत्थीपसुदासदासीधणधन्नहिरणसुवष्णभवणवसणाईसु ममत्तं कयं तं सव्वं वोसिरामि ।११। जिभिदियवसं गएण मए जइ रत्तीए चउनिहाणं असणपाणखाइमसाइमाण आहारो आहरिओ तं मणवयकाएहिं निदामि ।१२। कोहमाणमायालोहरागदोसकलहऽभक्खाणपेसुन्नपरपरिवायाइयं जं किंचि मए आयरियं तं सव्वं मणवयकाएहि वोसिरामि ॥१३॥ जइ मए कसायकलसियत्तेण एगिदिया बेइंदिया तेइंदिया चउरिदिया पंचिंदिया हणिया पारिताविया उबद्दविया ठाणाओ ठाणं संकामिया फरुसवयणेहिं उद्धंसिया, देवा वा मणुस्सा वा तिरिक्खा वा विराहिया, ते सम्बनीवे खामेमि, खमंतु में ते सव्वे जीवा, नो अज्जप्पभिई एवं करिस्सामि त्ति अकरणयाए पच्चक्खामि ।१४। अज्जप्पभिई चणं अहं सयलं छज्जीवनिकाय समाणं पासेमि । सव्वे जीवा समदंसिस्स मज्झ भायरा एव संति ।१५। रूवजोव्वणधणकणगपियजणसमागमणाई पवणखुद्धसिंधुतरंगा इव चंचलाणि, विज्जुब चवलाणि, कुसग्गट्ठिय
ओस बिंदू विव अथिराणि य संति, तत्थ को अणुरंजइ ।१६। जम्मजरामरणणाणाविहाहिवाहित्याण पाणीणं तावकलावगिरिभेयणकुलिसं अरिहंतभासियं धम्मं विणा अस्सिं अवारे असारे संसारे अन्नं किंपि नालं ताणाए वा सरणाए वा हवइ ।१७ निमित्तमासाइय सयणा परयणा हवंति, परयणा य सयणा हवंति, न एत्थ जीवस्स कोवि सयणो वा परयणो वा; जइ एवं ताहे को विवेगी तस्थ मणायपि मणं संजोएज्जा ।१८जीवो एगल्लो एवं कम्मसहयरो जायइ मरइ य, नो तेण सह कोइ आगच्छइ गच्छइ य, नियकम्मोवणीयं चेव मुई वा दुई वा अणुहवइ, न अन्नो कोइ तं सुहयइ दुहयइ वा ।१९। जहत्य
महावीरस्य मनन्दनामकः
पश्चविंशतितमो भवः।
||२७८॥
શ્રી કલ્પ સૂત્ર: ૦૧