________________
श्रीकल्प॥२१॥
त्रयोदशचतुर्दशभवौ प्रदर्य सम्पति विवक्षितं पञ्चदशं भवं प्रदर्शयति
मूलम्-तो चइत्ता बहुसु भवेसु भामं भामं पणरसमे भवे रायगिहे जयरे विस्सनंदिस्स रनो लहुभाउयस्स विसाहभूइजुवरायस्स धारिणीए देवीए कुच्छिंसि पुत्तत्ताए उववष्णो । माउपिऊहिं तस्स विस्सभूइत्ति नाम कयं। सो य माउपिऊणं आणंदवड्गो आसी । तए णं सो उम्मुकबालभावो जोवणगमणुपत्तो एगया अंतेउरवरगओ पुप्फकरंडए उज्जाणे सच्छंदं कीडइ । विस्सनंदिस्स रणो विसाहनंदी नामं पुत्ती आसी, जो य विसाहभूइस्स जुवरायपयप्पदाणाणंतरं समुप्पण्णो। तस्स माया तं विस्मभूई जुवरायपुत्तं पुप्फकरंडए उज्जाणे सच्छंदं कीडमाणं पासिय ईसाचिद्धहियया कोवघरं पविट्ठा। राया तं पासाएइ, न सा पसन्ना हवइ, कहेइ य-कि अम्हं रज्जेण वा ? बलेण वा ? जइ विसाहनंदी एवंविहे भोए न भुजइ, जइ भवंते जीवमाणे वि अम्हाणं एरिसा दसा, ताहे भवंतस्स अणुवटिईए का अम्हाणं दसा भविस्सइ ! अम्हं नाममेत्तण रज्जं, अहिगारो पुण जुवरणो तप्पुत्तस्स य। एवं सोच्चा राया अमच्चं आहविय एवं वयासी-अम्हाणं वंसे अण्णेण अभिगयं उजाणं णो अण्णो अच्छेइ, तं कहं जुवरायपुत्तं तओ अभिनिक्खामेमित्ति । अमच्चो भणइ-अस्थि उवाओ, तस्स कुडलेहो पेसिज्जउ जं अमुगो पञ्चंतराया उक्किट्ठो, तस्स निग्गहटुं महाराजा गच्छइ । रण्णा एवं कयं । तं सोऊण विस्सभूई कहीअ-मए जीवमाणे महाराया किमद्वं निग्गच्छइ-त्ति कट्ट सो जुद्धत्थं गो |मू०२१॥
छाया-ततश्च्युत्वा बहुषु भवेषु भ्रामं भ्रामं पञ्चदशे भवे राजगृहे नगरे विश्वनन्दिनी राज्ञो मृत्युको प्राप्त होकर ब्रह्मलोक-नामक पाचवें कल्पमें मध्यम-दस सागरोपमसे न्यून और सात सागरोपमसे अधिक-आयुवाला देव हुआ ॥ सू०२० ॥
तेरहवा और चौदहवा भव दिखलाकर अब गणनीय पन्द्रहवाँ भव दिखलाते हैं--'तो चइत्ता' इत्यादि।
मलका अर्थ-वहाँसे च्युत होकर अनेक भवोंमें भ्रमण करता-करता पन्द्रहवें भवमें, राजगृह કપમાં દેવપણે જન્મે. આ દેવનું આયુષ્ય મધ્યમસ્થિતિવાળું એટલે સાત સાગરોપમથી અધિક અને દશ सागरेशपथी आधुतु. (सू०२०)
तेरमा यौमा सपने हीन गणवा योग्य पनरभ। स ४डेवामां आवे छे-'तओ चइत्ता'त्यादि. મૂલ અને ટીકાને અર્થ–દેવી સુખાને રસાસ્વાદ લઈ પછી અનેક ભવમાં ભ્રમણ કરતાં પરમેં
महावीरस्य विश्वभूतिनामकः पञ्चदशो भवः।
||२१४॥
શ્રી કલ્પ સૂત્ર: ૦૧