________________
૬૭૪
नन्दी सूत्रे
विचिन्त्य सारोहक माह-वत्स ! किमिदं स्वयाकृतम् । तव पिता मयि प्रतिकूलो जातः । रोहकः प्राह - किमिति मयि भवत्या सम्यग् न वर्तितम् ? । तयोक्तम् - इत ऊर्ध्व तव विप्रियं नाचरिष्यामि । ततो रोहकः प्राह- भव्यं तर्हि, तथा यतिष्ये यथा मम पिता त्वयि सुप्रसन्नः स्यात् ।
अथान्यदारोहको निशि चन्द्रिकाप्रकाशे निजच्छायामगुल्यग्रेण दर्शयन् बालभावेन पितुः शङ्कामपनेतुकामः पितरमब्रवीत् भो भो पितः ? पश्य एष पुरुषो उसने रोहक से कहा-पुत्र ! यह तूने क्या किया जो अपने पिताको मेरे प्रति अप्रसन्न कर दिया ? । रोहक ने सुनकर कहा तुमने जैसा किया उसका अब फल भोगो। क्यों नहीं तुम मेरे प्रति सद्व्यवहार करती हो ? रोहक की बात ध्यान में रखकर सौतेली माता बोली- बेटा ! जो कुछ हुआ सो हुआ, अब आगे ऐसा नहीं होगा, मैं तुम्हारा किसी भी प्रकार का अनिष्ट नहीं करूँगी, और न अब तुमसे विरुद्ध होकर ही चलूँगी । सौतेली माता के मन्तव्य से सहमत होकर रोहक ने उससे कहा- अच्छी बात है, अब मैं इस प्रयत्न में रहूंगा कि जिससे पिता का स्नेह तुम पर पूर्ववत् हो जाय ।
अब एक समय की बात है कि रोहक चांदनी रात में पिता की पास बैठा हुआ था । उस समय पास में और कोई था नहीं, सहसा बालसुलभ चपलता से उस चांदनी के प्रकाशमें अपनी छाया देखकर उसने अंगुली के इशारे से पिता से कहा - पिताजी ! देखिये, वह पुरुष यह जा रहा તેણે રાહકને કહ્યું, “ બેટા ! એવું તે શું કર્યું' છે કે તારા પિતા મારા તરફ અપ્રસન્ન રહે છે?” રોહકે જવાબ આપ્યા, “તેં જે કર્યુ” છે તેનુ ફળ હવે તું ભાગવ. કારણ કે તું મારા પ્રત્યે અયેાગ્ય વ્યવહાર કરે છે. ” રાહકની વાત સાંભળીને અપરમાતાએ કહ્યું, “ બેટા ! જે થયુ તે થયું, હવે આગળ એવુ નહી' અને, હું તારૂ કાઈ પણ રીતે અનિષ્ટ નહી કરૂં, અને હવેથી તારી વિરૂદ્ધ ચાલીશ નહી.” અપરમાતાના મંતવ્ય સાથે સહમત થઈને રાહુકે તેને કહ્યું, ઘણું સરસ, હવે હું એવા પ્રયત્ન કરીશ કે જેથી મારા પિતાના તારી પર પૂર્વવત્ પ્રેમ થઈ જાય. ’’
66
હવે એક સમયની વાત છે, રાહક ચાંદની રાત્રે પિતાની સાથે બેઠા હતા ત્યારે તેમની પાસે બીજું કાઈ ન હતું. સહસા ખાલસુલભ ચપળતાથી તે ચાંદનીના પ્રકાશમાં પેાતાના પડછાયા જોઇને તેણે આંગળીના ઈશારાથી પિતાને धुं "पिता ! यो मा ते पुरुष ४६ रह्यो छे, पोताना पुत्र रोहनी
શ્રી નન્દી સૂત્ર
