________________
६७८
उत्तराध्ययनसूत्रे कुर्यादित्यर्थः । तथा-लाभालाभे-ओदनादे लाभे, अलाभे च सन्तुष्टः सन् , पिण्डपातं-पिण्डस्य ओदनादेः पातः-पात्रे पतनं यस्मिन् भवति तत् , भिक्षाचर्य चरेत्आसेवेत ॥१६॥ ___ इत्थं पिण्डं प्राप्य यथा भुञ्जीत, तं प्रकारमाहमूलम्--अलोले ने रसे गिद्धे, जिब्भादंते अमुच्छिए ।
नं रसहाए @जिज्जा, जैवणहाए महामुणी ॥ १७॥ छाया-अलोलो न रसे गृद्धः, जिहादान्तः, अमूच्छितः ।
न रसाथे भुञ्जीत, यापनार्थ महामुनिः ॥ १७॥ टीका-'अलोले' इत्यादिमहामुनिः अनगारः, अलोलः स्यात् , कुस्वादेऽन्नादौ प्राप्ते चपलचित्तो न आदि दोषों का परिहार करते हुए (एसिज्जा-एषयेत् ) ग्रहण करेअर्थात् अनेक घरों में भिक्षाचर्या करे । यदि वहां (लाभालाभम्मिलाभालाभे) ओदनादि भोजन का लाभ होवे अथवा नहीं होवे तो उसमें (संतुटे-संतुष्टः) हर्षविषाद् न करे और सन्तुष्ट चित्त होकर (पिण्डवायं चरे--पिण्डपातं चरेत् ) भिक्षाचर्या करें।
भावार्थ-मुनि का कर्तव्य है कि वह शास्त्रमार्ग के अनुसार भिक्षावृत्ति के लिये भ्रमण करे और निन्दित कुलों में न जाकर अनिन्दित कुलों में जावे । वहां उसको जो कुछ भी निर्दोष अन्नपान मिले उसी में सन्तुष्ट रहे । नहीं मिले तो विषाद नहीं करे ॥ १६ ॥
मिला हुआ आहार किस प्रकार करे सो कहते हैं'अलोले' इत्यादि।
अन्वयार्थ-(महामुणी-महामुनिः) साधु (अलोले-अलोलः ) विरस एसिजा-एषयेत् ७९ ४२, अर्थात् मने घमा लिक्षा ४२, ने त्या लाभालाभम्भि-लाभालाभे सोहनालिसान am थाय अथवा न थाय तो तमा संसटे-संतुष्टः 8-विषा न ४२ मन संतुष्ट चित्त नान पिण्डवायं चरेपिण्डपातं चरेत् भिक्षायर्या ४२.
ભાવાર્થ મુનિનું કર્તવ્ય એ છે કે, શાસ્ત્રમાર્ગ અનુસાર ભિક્ષાવૃત્તિ માટે બ્રમણ કરે, અને નિદિત કુળમાં ન જતાં અનિંતિ કુળમાં જાય અને ત્યાં એને જે નિર્દોષ माहार पाणी भणे तभ सन्तोष मानेन भगवाथी विषाहन रे. ॥१६॥
મળેલા નિર્દોષ આહારનું ભજન કઈ રીતે કરે એ કહે છે – "अलोले" त्याहि ।
उत्तराध्ययन सूत्र:४
