________________
७५२
(६) गौरी-
उत्तराध्ययनसूत्रे
( इन्द्रवचाछन्दः )
अज्ञानभाजः किल पक्षिणोपि, क्षितौ परिभ्रम्य वसन्ति सायम् । नीडे स्वकान्तासहिताः सुखेन ततोऽपि किं देवर ! मूढत्वम् ? ||
(७) लक्ष्मणा
( इन्द्रवज्रा छन्दः )
स्नानादि सर्वाङ्गपरिष्क्रियायां विचक्षणः प्रीतिरसाभिरामः । विश्रम्भपात्रं विधुरे सहायः कोऽन्यो भवेदत्र विना प्रियायाः ||
छडी गौरीने कहा
(इन्द्रवज्रा )
अज्ञान भाजः किल पक्षिणोऽपि, क्षितौ परिभ्रम्य वसन्ति साथम् | नीडे स्वकान्ता सहिताः सुखेन, ततोऽपि किं देवर ! मूढ दक्त्वम् ? ॥ १ ॥
हे देवरजी ! हमें तो तुम्हारी यह उदासीनता देखकर अपार दुःख होता है कारण कि देखो तो सही अज्ञानी पक्षी भी इधर उधर से घूम घाम कर जब सायंकाल को अपने स्थान पर आते हैं तो वे भी अपनी कान्ता के साथ आनंद से मनो विनोद किया करते हैं । परंतु पता नहीं तुम्हारी बुद्धि क्यों ऐसी विपरीत हो रही है जो तुम इनसे भी अधिक अज्ञानी बन रहे हो ॥१॥
છઠ્ઠી ગૌરીએ કહ્યુ
(J-Boyl)
अज्ञानभाजः किल पक्षिणोऽपि, क्षितौ परिभ्रम्य वसन्ति सायम् । नीडे स्वकान्तासहिताः सुखेन, ततोऽपि किं देवर ! मूढ दृक्त्वम् ! ॥ १ ॥
હે દેવજી! અમાને તેા તમારૂં' આ ઉદાસિનપશુ. જોઇને અપારદુઃખ થાય છે. કારણકે, જુએ તે ખરા અજ્ઞાની પક્ષી પશુ અહીંતહીં રખડી રઝળીને જ્યારે સધ્યાકાળે પેાતાના સ્થાન ઉપર આવે છે ત્યારે તે પણ પાતાની પત્નીની સાથે આનંદથી મનેરંજન કરે છે. પરંતુ સમજાતું નથી કે, તમારી બુદ્ધિ કેમ એવી વિપરીત થઈ રહી છે કે, જેથી તમા તેનાથી પણ વધારે અજ્ઞાની અની રહ્યા છે. હા
उत्तराध्ययन सूत्र : 3