________________
प्रियदर्शिनी टीका अ. २० महानिर्ग्रन्थस्वरूपनिरूपणम्
ततच-
मूलम् - - तुट्टो' यं सेणिंओ राया, इर्णमा कथंजली । अणाहंत्तं जहाभूयं, सुडु मे" उवदंसिये ॥ ५४ ॥
छाया - तुष्टश्च श्रेणिको राजा, इदमाह कृताञ्जलिः । अनाथत्वं यथाभूतं, सुड मे उपदर्शितम् ||५४ | टीका -- 'तुट्टी' इत्यादि । महामुनेर्वचनं श्रुत्वा तुष्टः श्रेणिको राजा कृताञ्जलिः सन् इदं = त्रक्ष्यमाणम् आह-उक्तवान् यदुक्तवांस्तदुच्यते- 'अणाहतं' इत्यादिना । हे महामुने ! भवता यथाभूतं = वास्तविकम् अनाथत्वं मे मम सहु सम्यक्प्रकारेण उपदर्शितं= प्रोक्तम् च शब्दः पूरणे ॥५४॥
किं च
६२७
मूलम् -
तुब्भं सुलैद्धं खुं मणुसंजम्मं, लाभी सुलंद्धा यं तुब्भे महेसी । तुन्भे साहा में सबंधंवा थें, जं" भे" ठियां मग्गिं जित्तमाणं ॥५५॥ छाया - - युष्माभिः सुलब्धं खलु मनुष्यजन्म, लामाः सुलब्धाश्च युष्माभि मवर्षे । यूयं सनाथाच सबान्धवाश्च यद्ययं स्थिता मार्गे जिनोत्तमानाम् ||५५||
9
इसके बाद - 'तुझे य' इत्यादि ।
अन्वयार्थ -- इस प्रकार अनाथिमुनिराज द्वारा अनाथपद की व्याख्या सुनकर ( तुट्ठो - तुष्टः) प्रसन्न एवं संतुष्ट हुए (सेणिओ राया- श्रेणिकः राजा) श्रेणिक राजा ते ( कयंजली - कृताञ्जलिः) हाथ जोडकर उन अनाथो मुनि से ( इणमाह- इदमाह) इस प्रकार कहा कि आपने (मे) मुझे ( जहाभूयं अणाहत्तं यथाभूतं अनाथत्वम् ) वास्तविक अनाथपना (सुठु-मुष्ठु ) अच्छी तरह से (उवदंसियं - उपदर्शितम्) खुलाशा कर के समझाया है ॥ ५४ ॥
उत्तराध्ययन सूत्र : 3
त्यारजाह - " "तुट्टोय" धत्याहि
અન્નયા ——આ પ્રકારે અનાથ મુનિરાજ દ્વારા અનાથપદની વ્યાખ્યાને સાંભजीने तुट्टी - तुष्टः प्रसन्न मने संतुष्ट मनेा वा सेणिओ राया- श्रेणिकः राजा ये श्रेराम कयंजली - कृताञ्जलिः हाथ लेडीने से अनाथ भुनिने इणमाहुइदमाह । प्रमारथी उधु !माये मे मे भने जहाभूयं अणाहतं यथाभूतं अनाथस्वम् वास्तविमनाथपाशु मुहु-मुष्ठु सारी रीते उत्रदंसियं - उपदर्शितम् ખુલાસા કરીને સમજાવેલ છે. ૫૫૪૫
