________________
८१०
उत्तराध्ययनसूत्रे तस्य पुरोहितस्य-शान्तिकर्तु भृगुनाम्नो ब्राह्मणस्य द्वावपि प्रियपुत्रको पौराणिकी पूर्वभवसम्बन्धिनी जाति, तथा सुचीर्ण निदानाद्यनुपहतत्वेन सम्यक् सेवितं तपोऽनशनादिकं, संयम=षट्कायजीवरक्षणलक्षणं च स्मृत्वा ' कामगुणे विरक्तौ' इति पूर्वेण सम्बन्धः । कामगुणविरक्तिरेव जिनेन्द्रमार्गप्रतिपत्तिरिति भावः । मूले-- 'तव संजमं' इति समाहारेण निर्देशः । च शब्दः निश्चयार्थकः ॥५॥ ततस्तौ किं कृतवन्तौ ? इत्याह--
मूलम्ते कामभोगेसु असज्जमाणा, माणुस्स एसुंजे यावि दिव्वा । मोक्खाभिकंखी अभिजायसडा, तायं उवागम्म इमं उदाहु ॥६॥ छाया--तौ कामभोगेषु असज्जमानौ, मानुष्यकेषु ये चापि दिव्याः।
मोक्षाभिकाङ्गिणौ अभिजातश्रद्धौ, तातमुपागम्य इदमुदाहरताम् ॥६॥ ये दोनों कैसे विरक्त हुए ? सो कहते है-'पियपुत्तगा' इत्यादि ।
अन्वयार्थ-(तत्थ-तत्र) इषुकार पुरमें (सकम्मसीलस्स-स्वकर्मशीलस्य) पठन, पाठन, यजन, दान, प्रतिग्रह रूप षट्कर्ममें निरत (पुरोहियस्सपुरोहितस्य) पुरोहित-शांति कर्म कराने वाला-भृगु नामक (माहणस्सब्राह्मणस्य) ब्राह्मणके (दोवि पियपुत्तगा-दौ अपि प्रियपुत्रको ) ये दोनों प्रियपुत्र (पौराणिय जाइं-पौराणिकीम् जातिम् ) पूर्वभव संबंधी अपनी जातिकी तथा (सुचिण्णं तव संजमं च सरितु-सुचीर्णं तपः संपमं च स्त्मृत्वा) पूर्वभवमें अच्छी तरहसे आचरित तप-अनशनादिक बारह प्रकारके तप एवं षट्रकायके जीवोंकी रक्षारूप सत्रह प्रकारके संयम की स्मृति करके (कामगुणे विरक्तौ) कामगुणोंके विषयमें विरक्त बने ॥६॥
એ બને કઈ રીતે વિરક્ત બન્યા? તે કહેવામાં આવે છે–– " पियपुत्तगा"-त्याह!
मन्वयार्थ-तत्थ-तत्र ७५४।२५२भा सकम्मसीलस्स-स्वकर्मशीलस्य ५४न, पान, यन, हान, प्रतिभ३५ ५६४भभा निरत पुरोहितस्स-पुरोहितस्य पुरीहित aiतिभने ४२वनार मृगु नामना माहणस्स-ब्राह्मणस्य प्रास दो वि पिय पुत्तगा-द्वौ अपि प्रियपुत्रको ये भन्ने प्रिय पुत्र पोराणिय जा -पौराणिकीम् जातिम् न समधी पातानी जतने तथा सुचिण्णं तवसंजमं च सरित्तुसुचीर्णः तपःसंजमं च सरित्तु पूर्व सभां सारी रीत सायरेखा त५-मनानाદિક બાર પ્રકારનાં તપ અને ષકાયના જીવેની રક્ષારૂપ સત્તર પ્રકારના સંયમની સ્મૃતિ કરીને કામગુણેના વિષયથી વિરકત બન્યા. તે પછે
ઉત્તરાધ્યયન સૂત્ર : ૨
