________________
प्रियदर्शिनी टीका अ० १४ नन्ददत्त-नन्दप्रियषइजीवचरितम् ८०९ कथं निवृत्तौ ? इत्याह--
मूलम्पियपुर्तगा दोन्नि वि माहर्णस्स, सकम्म सीलस्स पुरोहियस्स । सरित्तु पोराणिय तत्थ जाइं, तहा सुचिणं तव संजेमं च ॥५॥ छाया--प्रियपुत्रको द्वावपि ब्राह्मणस्य, स्वकर्मशीलस्य पुरोहितस्य । ___ स्मृत्वा पौराणिकीं तत्र जाति, तथा सुचीर्णं तपः संयमं च ॥ ५॥ टीका--'पियपुत्तगा'इत्यादि
तत्र इषुकारपुरे स्वकर्मशीलस्य-पठनपाठनयाजनदानपतिग्रहरूपषट्कर्मनिर उपद्रवित हो रहा है तथा जहां इनका भय नहीं है ऐसा स्थान एक मोक्ष ही है। उसके मार्गका पथिक बनाहुआ व्यक्ति संसारके परिभ्रमणसे मुक्ति पा जाता है । "कामगुण"में जो कामको गुणकी उपमा दी गई है वह इसलिये समझना चाहिये कि जिस प्रकार गुण-रस्सी-बंधनका काम करती है उसी प्रकार ये शब्दादिक विषयरूप काम भी जीवके साथ कर्मोंका बंधन कराते है। अथवा ये शब्दादिक विषय कामकी पुष्टि करने वाले है इसलिये भी कामगुण है । पंचेन्द्रियोंको सुखप्रदान करनेवाले सद्वस्त्र (स्पर्शन इन्द्रियकी अपेक्षा) मिष्टान्न (रसनाकी अपेक्षा) पुष्प, चन्दन ( घाणको अपेक्षा ) नाटकका अवलोकनचक्षु इन्द्रिय की अपेक्षा) गीत, ताल, वेणु, वीणासंपन्न सुन्दर काकली गीतादिकका श्रवण (कर्ण इन्द्रियकी अपेक्षा) ये सब विषय हैं । अतः इनसे कामकी पुष्टि होती है। ऐसा विचार कर ये दोनों कुमार संसारसे विरक्त होकर मोक्षमार्गके अनुयायी बनें ॥४॥ લેશમાત્ર પણ ભય નથી એવું જે કોઈ પણ સ્થાન હોય તે તે એક માત્ર મોક્ષ જ છે. આથી તેઓ એ માર્ગના પથિક બન્યા, આ માગને ગ્રહણ કરना२ व्यति ससारा परिभरथी मुरत सनी लय छे. "कामगुण'मा भने ગુણની ઉપમા આપવામાં આવેલ છે તે એ માટે સમજવી જોઈએ કે, જે પ્રમાણે ગુણ–રસ્સી બંધનનું કામ કરે છે. એ જ રીતે શબ્દાદિક વિષય કામની પુષ્ટિ કરવાવાળા છે. આ ખાતર પણ કામ ગુણ છે. પંચેન્દ્રિયાને સુખપ્રદાન ४२२वना२ सारा पर, भिष्टान, पु.५, यहन, नाटतुं Aqान, old, ala, વેણું; વીણ સંપન્ન સુંદર કાકલી ગીતાદિકનું શ્રવણ, આ સઘળા વિષય છે. એ કારણે એનાથી કામને પુષ્ટિ મળે છે. એ વિચાર કરીને એ બંને કુમાર સંસારથી વિરક્ત થઈને મોક્ષમાર્ગના અનુયાયી બન્યા. છે છે
उ० १०२
ઉત્તરાધ્યયન સૂત્ર : ૨
