________________
प्रियदर्शिनी टीका अ. १२ हरिकेशबलमुनिचरितवर्णनम्
६०३
स तथा अतिकठोरतपःकारीत्यर्थः, अत एव महात्मा = महात्म्यसंपन्नः जितेन्द्रियः संयतः = निवृत्त सावद्यव्यापारो ब्रह्मचारी चास्ति । य एष तदा पित्रा कौसलिकेन राज्ञा स्वयं दीयमानां मां नेच्छति नोवांछितवान् । मूले' नेच्छइ ' इत्यतीतार्थे वर्तमानकालिकः प्रयोगः ॥ २२ ॥
इथं तस्य निःस्पृहतामुक्त्वा सम्प्रति तन्माहात्म्यमाह - महाजेसो एसे महाणुभागो, घोरओ घोरपरक्कमी ये । मा एयं हीलंह अहलणिजं, माँ सव्वे तेण भे" णिद्दहिज्जा ॥ २३ ॥ छाया -- महायशा एष महानुभागो, घोरवतो घोरपराक्रमश्च ।
१२
मैं हीलयत अहीलनीयं मा सर्वान् तेजसा युष्मान् निर्धाक्षीत् ॥ २३ ॥ टीका - 'महाजसो - इत्यादि --
एष ऋषिः महायशाः - देवैरपि वन्दितत्वात्, महानुभागः = तपोऽतिशय संपन्न - व्यक्ति नहीं है, किन्तु ( सो एसो उग्गतवो महप्पा - स एषः उग्रतपा महात्मा) ये बडे भारी उग्र तपखी महात्मा हैं । (जिइंदियो संजओ बंभयारी - जितेन्द्रियः संयतः ब्रह्मचारी) जितेन्द्रिय हैं सावद्यव्यापार से विरत हैं तथा ब्रह्मचारी हैं । (यो - यः ) इन्हों ने ( तथा तदा) उस समय जब कि ( सयं - स्वयम् ) स्वयम् ( कोसलिएण रन्ना - कौसलिकेन राज्ञा ) कौसलाधिपति राजा द्वारा ( मे दिज्जमाणं - मां दीयमानाम् ) मैं इनको दी जा रही थी (नेच्छइ - नेच्छति ) मुझे स्वीकार नहीं किया ॥ २२ ॥
इस प्रकार मुनि की निःस्पृहता को कह कर अब मुनि का महात्म्य कहते हैं - 'महाजसो एष ' इत्यादि ।
अन्वयार्थ - ( एसो - एषः ) ये ऋषि देवों द्वारा भी वंदनीय होने से महायशस्वी हैं । तथा तपोतिशय संपन्न होने से ( महाणुभागो - महानु
અન્નયા —એ ! જેને આપ લેાક મારી રહ્યા છે તે કોઈ સાધારણ व्यक्ति नथी परंतु सो एसो उग्गतको महत्पा- स एषः उमतपा महात्मा तेथे उथ तथ नारा महात्मा छे. जिइंदियो संजओ बंभयारी - जितेन्द्रियः संयतः ब्रह्मचारी तेंद्रिय छे, सावध व्यापारथी विरत छे भने श्रायारी छे. यो - यः तेभाये तया तदा ये सभय न्यारे है, सयं- स्वयम् स्वयं शैशल व्यधियति રાજા દ્વારા મારી સેાંપણી કરાઈ રહી હતી ત્યારે પણ મારા સ્વીકાર ન કર્યાં. ૫૨૨ા આ પ્રકારે મુનિની નિઃસ્પૃહતા કહ્યા પછી મુનિના મહાત્મ્યને કહે છે ' महाजसो एस ' त्याहि !
अन्वयार्थ – एसो - एषः या ऋषि देवो द्वारा पशु वहनीय छे भने यो ये महायशस्वी छे. तेमन उ तय उरनारा होवाथी महाणुभागो - महानु
ઉત્તરાધ્યયન સૂત્ર : ૨
