________________
प्रियदर्शिनी टीका. अ. १० गौतम प्रति सुधर्मस्वामिनउपदेशः ४३ सप्ताष्टौ, तानि च भवग्रहणानि चेति तथा संवसेत् । तत्र सप्तभवाः संख्यातवर्षायुष्काः, अष्टमस्तु असंख्यातवर्षायुष्को भवति । तस्मात् हे गौतम । समयमपि मा प्रमादयेः॥१३॥
देवे नेरइए अइंगओ, उकोसं जीवो उ संवसे । इकक भवग्गहणे, समयं गोयम ! मा पमायए ॥१४॥ छाया-देवान् नैरयिकान् अतिगतः, उत्कर्षतो जीवस्तु संवसेत् ।
एकैकभवग्रहणं, समयं गौतम ! मा प्रमादयेः ॥ १४ ॥ टीका-'देवे नेरइए'-इत्यादि।
तथा देवान् नैरयिकान्नारकांश्च अतिगतः अतिशयेन मृत्वा मृत्वा उत्पत्तिलक्षणेन गतः-प्राप्तः जीवः उत्कर्षतः एकैकमवग्रहणं संवसेत, तस्मोद् हे गौतम ! समयमपि मा प्रमादयेः॥१४॥
रहता है । अर्थात् संख्यात वर्ष की जिन की आयु है ऐसे तिर्यश्च जीवो का काल तिर्यश्च गति में रहने का सात भव प्रमाण है और जिन की असंख्यात वर्ष की आयु है ऐसे तियंचों का काल उत्कृष्ट वहां रहने का आठभव प्रमाण है । इसलिये हे गौतम ! मनुष्यभव का एक समय भी प्रमाद से व्यतीत मत करो ।। १३ ॥
'देवे नेरइए'-इत्यादि।
देवगति एवं नरक गति में उत्पन्न हुआ जीव उत्कृष्ट से वहां एक एक भव ग्रहण काल तक रहता है । इसलिये हे गौतम ! समय मात्र भी प्रमाद मत करो ॥ १४ ॥ જ રહે છે. એટલે કે સંખ્યાત વર્ષના આયુષ્યવાળા તિર્યંચ જીવન તિર્યંચ ગતિમાં રહેવાને કાળ સાત ભાવ પ્રમાણ છે, અને અસંખ્યાત વર્ષના આયુષ્યવાળા તિયાને તે ગતિમાં રહેવાનો ઉત્કૃષ્ટ કાળ આઠ ભવ પ્રમાણ છે. તેથી તે ગૌતમ! મનુષ્યભવને એક સમય પણ પ્રમાદમાં વ્યતીત ન કરીશ. મે ૧૩
'देवे नेरइए' त्या.
દેવગતિ અને નરકગતિમાં ઉત્પન્ન થયેલ છવ વધારેમાં વધારે એક એક ભવગ્રહણ કાળ સુધી ત્યાં રહે છે. માટે હે ગૌતમ ! એક સમયને પણ પ્રમાદ ન કરીશ. મે ૧૪
ઉત્તરાધ્યયન સૂત્ર : ૨
