________________
प्रियदर्शिनी टीका. अ० १ गा. २३ वाचनाद्वारम् ७
अथ वाचनानामकं सप्तमं द्वारम् -
अथ वाचनाविधिरुच्यते - तत्रैवं वाचनाशब्दार्थः- वाचयतीति वाचना - पाठना, शिष्याय सूत्रादिदानं । नतु वाचनायाः किं फलम् ? वाचनया जीवो निर्जरां जनयति श्रुतस्य चानाशातनायां प्रवर्तते, तत्र च प्रवर्तमानो जीवः श्रुतमदानरूपं तीर्थधर्ममवलम्बते, एवं तीर्थधर्ममाश्रयन् कृत्स्नकर्मक्षपणेन महानिर्जरावान् भवति । ततो मुक्तिप्राप्त्या तस्य सर्वथा भवपर्यवसानं भवति । वाचनादानग्रहणविधिस्त्वेवम्उवविसह उवज्झाओ, सीसा विअरंति बंदणं तस्स । सो तेर्सि सव्त्रसमयं वायइ सामइयप्पमुहं ॥ १ ॥
१६९
,
वाचना से जो विहीन होता है, अर्थात्-गुरुप्रदत्त वाचना से जो प्राप्त नहीं होता है वह अगुरुवाचनोपगत दोष है ॥ १० ॥
॥ यह छट्ठा द्वार हुआ ॥ ६ ॥
सातवां वाचनाद्वार कहते हैं
अब वाचना की विधि बतलाते हैं-शिष्य को सूत्रादिक का देनापढाना यह वाचना है। सूत्र की वाचना से कर्मों की निर्जरा होती है तथा उसकी अनाशातना में प्रवृत्ति होती है । उस वाचना में लगा हुआ जीव श्रुतप्रदानरूप तीर्थधर्म का आधार होता है। तीर्थधर्म का आधार होने से वह जीव समस्त कर्मों के क्षपण से महानिर्जरावाला होता है । महानिर्जरावाला होने से मुक्ति की प्राप्ति द्वारा उसके सर्वथा भव का क्षय हो जाता है । वाचना के देने की एवं उसके ग्रहण करने की विधि इस प्रकार है
નાથી જે વિહિન હેાય છે, અર્થાત્-ગુરૂપ્રદત્ત વાચનાથી જે પ્રાપ્ત થયેલ નથી હતુ. અગુરૂ वायनोपगत दोष छे. (१०)
તે
આ છઠ્ઠું દ્વાર થયું
સાતમું વાચનાદ્વાર કહેવામાં આવે છે.——
હવે વાચનાની વિધિ બતાવવામાં આવે છે શિષ્યને સૂત્રાદિક ભણાવવાસમજાવવાં એ વાચના છે. સૂત્રની વાચનાથી કર્મોની નિર્જરા થાય છે, તથા તેના અનાશાતનાની પ્રવૃત્તિ થાય છે. એ વાચનામાં લાગેલ જીવ શ્રુતપ્રદાનરૂપ તીથ ધર્મના આધાર બને છે, તીથ ધર્મના આધાર થવાથી તે જીવ સમસ્ત કર્માના ક્ષપણુથી મહાનિર્જરાવાળા થાય છે. મહાનિર્જરાવાળા થવાથી મૂક્તિની પ્રાપ્તિ દ્વારા એને જીવન મરણના ફેરાતા ભય મટી જાય છે.
उ० २२
ઉત્તરાધ્યયન સૂત્ર ઃ ૧
