________________
आचारमणिमञ्जूषा टीका, अध्ययन ६ अथ षष्ठस्थानमाहमूलम्-अहो निच्चं तवो कम्मं सबबुद्धेहि वन्नियं ।
जा य लज्जासमावित्ती एगभत्तं च भोयणं ॥२३॥ छाया-अहो नित्यं तपः कर्म सर्वबुद्रैः वर्णितम् ।
या च लज्जासमात्तिः एकभक्तं च भोजनम् ॥२३॥ टीका-'अहो' इत्यादि
या च लज्जासमात्तिः लज्जासंयमः तस्याः समावृत्तिः सम्यगावर्तन पुनःपुनरनुसन्धानं तत्संपादकत्वेनैकभक्तमपि संयमानुसन्धानपूर्वकमिति बोध्यम् । एकभक्तम् एकभक्ताख्यभोजनं रात्रिभोजनाभावविशिष्टं दिवाभोजनम् । एकाशनं वा, एकबारभोजनमित्यर्थः । यद्वा-लज्जासमा संयमानुरूपा संयमाविरोधिनी वृत्तिः जिविका तत्स्वरूपम् एकभक्तं भोजनमित्यन्वयः । अथवा चकारद्वयेन द्वयं न विशेष्यविशेषणभावापन्नं, किंतु पृथगर्थबोधकं, तथाच या च लज्जासमात्तिः संयमानुरूपो व्यवहारः भिक्षाचर्यादिः च=अपिच एकभक्तम् = एकभक्ताख्यं भोजनम्, एतद्द्वयं साधोनित्यं कर्म प्रात्यहिकी क्रिया सर्वबुद्धैः सकता, तो उसका कार्य मूर्छा कैसे ठहर सकती है, किंतु नहीं ठहर सकती ॥२२॥
छठा स्थान कहते हैं-'अहोनिच्छ' इत्यादि ।
अहो ! जिन शासन की महिमा; कि एक भक्त अर्थात् सदा संयम का अनुसन्धान रखना और दिनमें एक वार भोजन करना, अथवा दिनही में भोजन करना, इस प्रति दिन होने वाले कर्म (क्रिया) को भी भगवानने तपश्चर्या कहा है। अथवा संयमसे
अविरुद्ध एक भक्त करनेको अथवा संयमसे अविरुद्ध भिक्षाचर्यादि રહી શકતું નથી, તે તેનું કાર્ય મૂછ કેવી રીતે રહી શકે? અર્થાત્ રહી શકેજ नाड. (२२)
४ स्थान ४ छ- अहो निच्चं० ४त्याह
અહો ! જિનશાસનનો કે મહિમા છે, કે- એક ભકત અર્થાત્ સદા સંયમનું અનુસંધાન રાખવું અને દિવસમાં એકવાર ભેજન કરવું, અથવા દિવસમાં જ ભજન કરવું, એ પ્રતિદિન થનારાં કર્મ (ક્રિયા)ને પણ ભગવાને તપશ્ચર્યા કહી છે. અથવા સંયમથી અવિરૂદ્ધ એક ભકતને અથવા સંયમથી અવિરૂદ્ધ ભિક્ષા
શ્રી દશવૈકાલિક સૂત્રઃ ૨
