________________
१५४
दशाश्रुतस्कन्धसूत्रे सम्पति केवलज्ञानं वर्णयति-'जया से' इत्यादि । मूलम्-जया से णाणावरणं, सव्वं होइ खगं गयं ।
तओ लोगमलोगं च, जिणो जाणइ केवली ॥८॥ छाया-यदा तस्य ज्ञानावरण, सर्व भवति क्षयं गतम् ।।
ततो लोकमलोकं च, जिनो जानाति केवली ॥ ८॥ टीका-' जया से'--इत्यादि । यदा-यस्मिन् काले तस्य मुनेः सर्व सम्पूर्ण ज्ञानावरणं-ज्ञानस्य सामान्यविशेषात्मकपदार्थग्रहणरूपबोधस्य मति-श्रुतावधिमनःपर्यवकेवललक्षणस्य आवरणं नेत्रस्य पट इव भावत आच्छादकम् क्षयं क्षीणतां गतं-माप्तं भवति-जायते ततः - तदा जिनः सर्वज्ञः घातिकर्मचतुष्टयविजेतृत्वात् , केवली केवलज्ञानसम्पन्नः सन् लोकम् चतुर्दशरज्ज्वात्मकम्, अलोकम् तद्भिन्नमनन्ताकाशरूपं जानाति-अवबुध्यते ॥ ८॥ अर्थात् अढाई द्वीप में रहे हुए संज्ञी पञ्चेन्द्रिय जीवों के मनोगत भावों को जानता है । सू० ७॥
(८) अब केवलज्ञान का वर्णन करते हैं-'जया से' इत्यादि ।
जिस समय में मुनिका समस्त ज्ञानवरण क्षय होता है तब वे घातिकर्म-चतुष्टय का विजय करने वाले केवलज्ञानसम्पन्न केवली होकर चौदहरज्जुप्रमाण लोक को और अनन्तआकाशरूप अलोक को जानते हैं । ज्ञानावरण - ज्ञान अर्थात् सामान्यविशेषात्मक पदार्थ का ग्रहणरूप बोध-मति, श्रुत, अवधि, मनःपर्यव, केवललक्षण, उसका आवरण जो नेत्र के पट्टकी तरह भाव से आच्छादन करने वाला है ॥८॥ અર્થાત્ દ્રવ્ય ભાવ સંગથી રહિત છે તે આત્મા પર્યને જાણે છે, અર્થાત્ અઢી દ્વીપમાં રહેલા સંજ્ઞી પંચેન્દ્રિય જીના મનગમ ભાવને જાણે છે. (૭)
(८) व जाननु वएन ७२ छ –'जया से त्यादि।
જે સમયે મુનિનાં સમસ્ત જ્ઞાનાવરણ ક્ષય થાય છે ત્યારે તે ઘાતિકમ ચતુટયના વિજય કરવાવાળાં કેવળજ્ઞાનસમ્પન્ન કેવલી થઈને ચદરજજુપ્રમાણ લેકને અને અનન્તાકાશરૂપ અલકને જાણે છે.
ज्ञानावरण-ज्ञान अर्थात सामान्य विशेषाभ पहा ना ३५ आधभात श्रुत, अवधि, मनः५५, स-सक्ष, तभनु आव२९-भ नेत्रनी पारी तवी रीते लाथा माछाहान ४२वावा छे. (८)
શ્રી દશાશ્રુત સ્કન્ધ સૂત્ર
