________________
दशाश्रुतस्कन्धसूत्रे स्थितो वृक्षावयवविशेषः, तस्य भोजनम् , वा=अथवा कन्दभोजनं-कन्द-मूलोपरि वृक्षावयबविशेषः, तस्य भोजनं स्कन्धभोजनं-स्कन्ध कन्दोपरितनशाखाप्ररोहवृक्षभागः, तस्य भोजनं वा, त्वम्भोजनं वा, त्वग्भोजनं-वृक्षत्वचाभोजनं वा, प्रवालभोजनं-प्रवाल नवपल्लवः, तरय भोजनं वा, पत्रभोजनं वा, पुष्पभोजनं वा, बीजभोजनं वा, हरितभोजनं हरितकायभोजनं वा भुञ्जाना=कुर्वाणः शबला भवति । पूर्वोक्तदशविधसचित्तवनस्पति तदन्यतमं वा सचित्तवनस्पति भुञ्जानः शवलदोषभाग् भवति ॥ सू० १८ ॥ मूलम्-अंतो संवच्छरस्स दस दग--लेवे करेमाणे सबले ॥सू०१९॥
छाया-अन्तः संवत्सरस्य दशोदकलेपान् कुर्वन् शवलः ॥ मू० १९ ॥
टीका-'अंतोः संवस्सरस्ये'-इत्यादि । संवत्सरस्य-वर्षस्य अन्तःमध्ये दश-दशसंख्यकान् उदकलेपान-मार्गसमागतनद्याद्युत्तरणरूपान् कुर्वन् शबलो भवति । अयं भावःभोजन, पृथ्वी में रहा हुआ वृक्ष का अवयव कन्द के नीचे का भाग मूल कहा जाता है । और मूल से ऊपर वृक्ष अवयव को कन्द कहते हैं । और स्कन्धभोजन, स्कन्ध का अर्थ-कन्द के ऊपर का भाग-जहा से शाखा का प्रारम्भ होता है ऐसे वृक्षविभाग को स्कन्ध कहते हैं । त्वरभोजन-वृक्ष की छाल का भोजन, एवं प्रवाल-नवीनपत्र, पुष्प, बीज और हरितकायका भोजन करने वाला शबल दोषका भागी होता है । पूर्वोक्त दश प्रकार की सचित्त वनस्पति का, अथवा उन में से किसी एक का भी आहार करने वाला शबल दोष वाला होता हैं ॥ मू० १८ ॥
'अंतो संवच्छ रस्स' इत्यादि । एक वर्ष में दश उदकलेपका लगाने वाला मुनि शबल दोष का भागी होता है । आशय यह हैं किરહેલાં વૃક્ષનાં અવયવકન્દની નીચેના ભાગને મૂલ કહે છે. તથા મૂલની ઉપરના વૃક્ષના અવયવને કન્દ કહે છે, વળી ઋ જન સ્કન્ધને અર્થ કન્દની ઉપરનો ભાગ-જ્યાંથી શાખાને આરંભ થાય છે એવા વૃક્ષવિભાગને સ્કંધ કહે છે ત્વમ્ભજન-વૃક્ષની છાલનું ભેજન, તથા પ્રવાલ-નવીનપત્ર, પુષ્પ, બીજ તથા હરિતકાયનું ભજન કરવા વાળા શબલ દેષના ભાગી થાય છે. પૂર્વોકત દશ પ્રકારની સચિત્ત વનસ્પતિના, અથવા તેમાંથી કઈ પણ એકને આહાર કરવાવાળા શબલ દેષવાળા થાય છે. (સૂ) ૧૮)
'अंतो संवच्छरस्स' त्यादि मे वर्ष भांश वेपने सवा पाय भुनि
શ્રી દશાશ્રુત સ્કન્ધ સૂત્ર
