________________
निरयावलिकासूत्र मूलम्तस्स णं कूणियस्स रन्नो पउमावई नामं देवी होत्या, सोमालपाणिपाया जाव विहरइ ॥१०॥
छायातस्य खलु कूणिकस्य राज्ञः पद्मावती नाम देवी अभवत् , सुकुमारपाणिपादा यावत् विहरति ॥१०॥
टीका'तस्सणं' इत्यादि-तस्य कूणिकस्य राज्ञः पद्मावती नाम देवी अभवत् , तस्या वर्णनमाह-' सुकुमारपाणिपादा' सुकुमार कोमलं पाणिपादं यस्या सा तथा, कोमलकरचरणयुक्ता, अत्र-' यावत्' शब्देन- अहीणपचिंदियसरीरा, लक्खणवंजणगुणोववेया, माणुम्माणप्पमाणपडिपुण्णसुजायसव्वंगसुंदरंगा, ससिसोमाकारा, कंता, पियदंसणा, सुरूवा' इत्यन्तविशेषणानामन्यत्रोक्तानां समन्वयो बोद्धव्यः । एषां छाया-अहीनपञ्चेन्द्रियशरीरा,
'तस्सणं' इत्यादि । महाराज कोणिकके पद्मावती नामक महारानी थी। 'सुकुमालपाणिपाया' जिसके हाथ पैर अत्यन्त कोमल थे । ' अहीणपंचिंदियसरीरा' लक्षण और स्वरूपसे परिपूर्ण (पूरी) पाँच इन्द्रियां सहित शरीर वाली थी, अर्थात् जिसकी चक्षु आदि पांचों इन्द्रियाँ अपने-अपने विषय ग्रहण करनेमें पूर्ण सावधान, तथा यथायोग्य आकार वाली थी।
'तस्सणं' त्याहि. भ. आणुिने पद्मावती नामनी मा हती. 'सुकुमालपाणिपाया' ना हाथ ५॥ सत्यत भण ता.
'अहोणपंचिंदियसरीरा', सक्ष तथा स्व३५थी परिपूर्ण पांय दिया સહિત શરીરવાળી હતી અર્થાત્ જેની ચક્ષુ આદિ પાંચે ઈદ્રિયે પિત પિતાના વિષય ગ્રહણ કરવામાં પૂર્ણ સાવધાન. તથા યથાયોગ્ય આકારવાળા હતી.
શ્રી નિરયાવલિકા સૂત્ર