________________
२९४
मूलम् -
तर णं से सोमिले माहणरिसी दोचंसि छट्ठक्खमणपारणगंसि तं चैव सव्वं भाणियव्वं जाव आहारं आहारेइ, नवरं इमं नाणत्तं - दाहिणाए दिसाए जमे महाराया पत्थाणे पत्थियं अभिरक्खउ सोमिलं माहणरिसि
३ पुष्पितासूत्र
छाया
ततः खलु स सोमिलो ब्राह्मणऋषिद्वितीये षष्ठक्षपणपारण के तदेव सर्वे भणितव्यं यावद् आहारमाहारयति । नवरमिदं नानालम् - दक्षिणस्यां दिशि यमो महाराजः प्रस्थाने प्रस्थितमभिरक्षतु सोमिलं ब्राह्मणर्षि, याश्व
( १ ) सकत्थ तापसोंका एक उपकरण विशेष, (२) वल्कल, ( ३ ) स्थान, (४) शय्या भाण्ड, (५) कमण्डल, (६) लकडीका दण्डा तथा ( ७ ) आत्मा अर्थात् अपनेको अग्निके दाहिनी तरफ रखे ।
इसके अनुसार सब वस्तुकोंको यथास्थान रखकर वह मधु घृत और तण्डुलसे हवन करता है । चरु = ( घीसे चुपड़कर हवन के लिये पकाने योग्य चावल ) को सिज्ञाता है । बलि-वैश्व देव ( नित्य यज्ञ ) करता है । बादमें अतिथिको भोजन कराकर स्वयं भोजन करता है ॥ ५ ॥
(१) समुत्थ-तायसोनुं शेड उपर विशेष, (२) १८४स (3) स्थान, (४) शय्यालांड, (५) उभडज, (६) साडीनेो द्दंड तथा (७) आत्मा अर्थात् પેાતાને અગ્નિની જમણી બાજુએ રાખે.
શ્રી નિરયાવલિકા સૂત્ર
આ પ્રમાણે બધી વસ્તુને યથાસ્થાન રાખી મધ, ઘી તથા ચાખાથી અગ્નિમાં હવન કરે છે. ર=ધીથી ચાપડીને હવનને માટે રાંધવાના ચાવલ સીઝાવે छे. यइने सिजावी बलि वैश्वदेव ( नित्य यज्ञ ) पुरे छे. पछी अतिथिने कभाडी चाते लेकिन ५२ छे. (4).
