________________
२४८
३ पुष्पितासूत्र प्रत्येकं प्रमाजनकत्वमिव मत्येकमाढयतादीनां त्रयाणां समुज्ज्वलनहेतुता, किन्तु प्रकाशं प्रति तैलवादिसमुदायवत् समुज्ज्वलनं प्रति आढ्यतादिसमुदायस्यैव हेतुतेति बोध्यम् ।
ततः खलु सोऽङ्गतिर्गाथापतिः श्रावस्त्यां नगर्या यथा वाणिज्यग्रामे आनन्दो नाम गाथापतिः परिवसति तथैवायमपीत्यर्थः ।।
तदेव स्पष्टयति-" नगर-निगम-राई-सर-तलवर-माडंबिय-कोडंबियइब्भ-सेटि-सेणावइ-सत्थवाहाणं बहुसु कज्जेसु य कारणेसु य मंतेसु य कुडुंबेमु य गुज्झेसु य रहस्सेसु य निच्छएमु य ववहारे मु य आपुच्छणिज्जे पडिपुच्छणिज्जे सयस्स वि य णं कुटुंबस्स मेढी पमाणं आहारे, आलंवणं, चक्खू , मेढीभूए जाव सव्वकज्जवड्वावए यावि होत्था" एतच्छाया-नगर निगम-राजे-श्वर-तलवर-माण्डविक-कौटुम्बिकेभ्यः श्रेष्टि-सेनापति-सार्थवाहानां
प्रत्यक्ष, अनुमान और आगम शब्दोंमें प्रमाणताके समान प्रत्येक ( सिर्फ आब्यता, सिर्फ दीप्ति, या सिर्फ अपरिभूतता ) को हेतु नहीं मानना चाहिए ।
जिस प्रकार आनन्द गाथापति धन धान्य आदिसे युक्त वाणिज्य ग्राममें निवास करता था। उसी प्रकार अङ्गति गाथापति भी श्रावस्ती नगरीमें निवास करता था।
આગમ શબ્દોમાં પ્રમાણતાની પેઠે પ્રત્યેકને (માત્ર આઢયતા, માત્ર દીપ્તિ, અથવા માત્ર અપરિભૂતતા-એ એક એકને) હેતુ માનવે નહિ.
જે પ્રકારે આનંદ ગાથાપતિ ધનધાન્ય આદિથી યુક્ત વાણિજ્ય ગ્રામમાં નિવાસ કરતા હતા તેવી જ રીતે અંગતિ ગાથા પતિ પણ શ્રાવસ્તી નગરીમાં નિવાસ २ता उता.
શ્રી નિરયાવલિકા સૂત્ર
