________________
सुन्दरबोधिनी टीका वर्ग ३ अध्य. १ चद्रदेवका वर्णन
महेन्द्रध्वजः पञ्चविंशतियोजनमुच्छ्रितः, शेषं यथा - सूर्याभदेवस्य भगवदन्तिके समागमनमभूत् तद्वत् यावद - चन्द्रोऽप्यागतः, नाट्यविधिस्तथैव प्रतिगतः । तदनु भदन्त ! इति संबोध्य भगवान् गौतमः श्रमणं भगवन्तं प्रति ' हे भदन्त । इति प्राहेत्यादिना गौतमस्य पृच्छा । कूटाकारशाला - कूटस्येव - पर्वतशिखरस्येव आकारो यस्याः शालायाः सा कूटाकारशाला, एतद्दृष्टान्तेन सा दिव्या देवर्द्धिः शरीरं देवशरीरम् अनुप्रविष्टा = अन्तर्हिता । यथा कस्मिंश्चि
=
२४३
तथा महेन्द्र ध्वज पच्चीस योजन ऊँचा था, और इसके अतिरिक्त सभी वर्णन सूर्याभके समान समझना चाहिये । जिस प्रकार सूर्याभ देव भगवानके समीप आये, नाट्यविधि की और वापस लौट गये, वैसे ही चन्द्र देवके विषय में जानना चाहिये । उनके चले जानेके बाद गौतम स्वामी पूछते हैं
हे भदन्त ! यह चन्द्रदेव अपनी देवशक्ति देवप्रभावसे सभी देवताओंके द्वारा नाट्य दिखाकर फिर सबको अर्न्तहित कर केवल अकेला ही रह गया
यह बड़े
आश्चर्य की बात है ।
તથા મહેન્દ્ર ધ્વજ પચીસ ચેાજન ઊંચા હતા. અને તે સિવાય મધુ` વર્ણન સૂર્યાલના જેવું જ સમજવું જોઇએ.
જે પ્રકારે સૂર્યાભ દેવ ભગવાનની પાસે આવ્યા, નાટયવિધિ કરી તથા પાછા ગયા એવી જ રીતે ચન્દ્રદેવના વિષયમાં જાણવું જોઈએ
તેમના ચાલ્યા ગયા પછી ગૌતમ સ્વામી પૂછે છે: -
હે ભદન્ત ! આ ચન્દ્રદેવ પાતાની દેવશક્તિના પ્રભાવથી સર્વ દેવતાએ દ્વારા નાટક દેખાડીને પછી બધાને અન્તર્ષિત કરી કેવળ એકલાજ રહી ગયા આ માટા આશ્ચર્યની વાત છે!
શ્રી નિરયાવલિકા સૂત્ર
