________________
प्रमेयबोधिनी टीका पद २८ सू० ४ द्वीन्द्रियादीनां सचित्ताहारादिनिरूपणम् ५९७ समुत्पद्यते 'आरणेणं पुच्छा' आरणे खलु देवलोके क्रियता कालेन आहारार्थः समुत्पद्यते ? इति पृथ्छ।, भगवानाह -'गोयमा !' हे गौतम ! 'जहाणेणं वीसाए वाससहस्साणं उक्कोसेणं एकवीसाए वाससहस्साणं' जघन्येन विश तेर्वर्षसहस्राणाम्-विंशतौ वर्षसहस्रेषु अतिक्रान्तेषु उत्कृष्टेन एकविंश तेर्वर्षसहस्राणाम्-एकविंशतौ वर्षसहस्रेषु अतिक्रान्तेषु आरणदेवानाम् आहारार्थः समुत्पद्यते, 'अच्चुरणं पुच्छ।' अच्युते खलु देवलोके कियता कालेन आहारार्थः समुत्पद्यते ? इतिपृच्छा, भगवानाह-'गोयमा !' हे गौतम ! 'जहण्णेणं एक्कवीसाए वाससहस्साणं उक्कोसेणं बायोसाए वाससहस्साणं' जघन्येन एकविंशते वर्षस त्राणाम्-एकविंशतौ वर्षसहस्रेषु अतिक्रान्तेषु उत्कृष्टेन द्वाविंशते वर्षसहस्राणाम्-द्वाविंशतौ वर्षसहस्रेषु अतिक्रान्तेषु अच्युतदेवा. नामाहारार्थः समुत्पद्यते, गौतमः पृच्छति-'हिटिमहिटिमगेयिजगाणं पुच्छा' अधस्तनत्रिकाधस्तनौयेयकाणां देवानां कियता कालेन आहारार्थः समुत्पद्यते ? इति पृच्छा, भगवानाह'गोयमा!' हे गौतम ! 'जपणेणं बावीसाए वाससहस्साणं उक्कोसेणं तेवीसाए वाससहस्साणं'
गौतमस्वामी-हे भगवन् ! आरण देवों को कितने काल में आहार की इच्छा उत्पन्न होती है?
भगवान-हे गौतम ! जघन्य वीस हजार वर्ष व्यतीत होने पर और उत्कृष्ट इक्कीस हजार वर्ष बीतने पर आरण देवों को आहार की इच्छा होती है। __गौतमस्वामी-हे भगवन् ! अच्युत देवा को कितने काल में आहार करने की अभिलाषा होती है ? __ भगवान्-हे गौतम ! जघन्य इक्कीस हजार वर्ष बीतने पर और उत्कृष्ट बाईस हजार वर्ष बीत जाने पर अच्युत देयों को आहार की इच्छा होती है।
गौतमस्वामी-हे भगवन् ! अधस्तन-अधस्तन ग्रेवेयक के देवों को कितने काल में आहार की इच्छा होतो है ? भगवान्-गौतम ! जघन्य बाईस हजार वर्ष में और उत्कृष्ट तेईस हजार
શ્રી ગૌતમસ્વામી-હે ભગવન્! આરણ દેવને કેટલા કાળમાં આહારની ઈચ્છા ઉત્પન્ન થાય છે?
શ્રી ભગવાન–હે ગૌતમ! જઘન્ય વીસ હજાર વર્ષ વ્યતીત થતાં અને ઉત્કૃષ્ટ એક વીસ હજાર વર્ષ વીતતાં આરણ દેવેને આહારની ઈચ્છા થાય છે.
શ્રી ગૌતમસ્વામી–હે ભગવન્! અયુત દેવને કેટલા કાળમાં આહાર કરવાની ४२७॥ याय छ ?
શ્રી ભગવાન-હે ગૌતમ! જઘન્ય એકવીસ હજાર વર્ષ વીતતાં અને ઉત્કૃષ્ટ બાવીસ હજાર વર્ષ થઈ જતાં અશ્રુત દેવોને આહારની ઈચ્છા થાય છે.
શ્રી ગૌતમસ્વામી–હે ભગવન્! અધસ્તન-અધતન રૈવેયકના દેવોને કેટલા કાળમાં માહારની ઈચ્છા થાય છે?
શ્રી પ્રજ્ઞાપના સૂત્ર : ૫