________________
प्रज्ञापनासूत्रे
एकादर्श भाषापदम् मूलम्-से गूणं भंते ! मण्णामीति ओहारिणी भासा, चिंतेमीति ओहारिणी भासा । अह मण्णामीति ओधारिणी भासा, अह चिंतेमीति ओधारिणी भासा । तह मण्णामीति ओधारिणी भासा, तह चिंतेमीति ओहारिणी भासा ? हंता गोयमा ! मण्णामीति ओधारिणी भासा, चिंतेमीति ओधारिणी भासा, अह मण्णामीति ओधारिणी, अह चिंतेमीति ओधारिणी भासा, तह मण्णामीति ओधारिणी भासा, तह चिंतेमोति ओधारिणी भासा, ओहारिणीणं भंते ! भासा किं सच्चा, मोसा, सच्चामोसा, असच्चा मोसा ? गोयमा ! सिय सच्चा, सिय मोसा, सिय सच्चामोसा, सिय असच्चामोसा । से केणट्रेणं भंते ! एवं वुच्चइ-ओधारिणीणं भासा सिय सच्चा, सिय मोसा, सिय सच्चामोसा, सिय असच्चामोसा ? गोयमा ! आराहिणी सच्चा, विराहिणी मोसा, आराहणविराहिणी सच्चामोसा, जाणेव आराहिणी, णेव विराहिणी, वाराहणविराहणी, सा असच्चा मोसा णामं चउत्थी भासा. से तेणटेणं गोयमा! एवं वुच्चइ-ओहारीणीणं भासा सिय सच्चा, सिय मोसा, सिय सच्चामोसा, सिय असच्चामोसा ॥सू० १॥
छाया-तत् नूनं भदन्त ! मन्ये इति अवधारणी भाषा, चिन्तयामीति अवधारणी भाषा, अथ मन्ये इति अवधारणी भाषा, अथ चिन्तयामीति अवधारणी भाषा, तथा मन्ये इति अव
ग्यारहवां भाषापद शब्दार्थ-(से) अथ (णूणं) निश्चय (मण्णामि) मानता हूं (इति) इस प्रकार (ओहारिणी भासा) भाषा बोध का कारण है (चिंतेमीति ओहारिणी भासा) चिन्तन करता हूँ कि भाषा बोध का कारण है (अह मण्णामीति ओधारिणी भासा ) मैं मानूं कि भाषा अवधारण करने वाली-बोध का कारण है ? (अह
અગીયારમું ભાષા પદ शा-(से) Aथ (णूणं) निश्चय (मण्णामि) भानु छु (इति) मा प्रारे (ओहारिणी भासा) भाषा माधk ॥२९ छ (चिंतेमीति ओहारिणी भासा) यिन्तन ३ छु, साषा मोपनु ॥२५ छ (अह मण्णामीति ओधारिणी भासा) हुँ भानु छु भाषा अवधारण ४२वावाजी-मार्नु ४।२५ छ ? (अह चिंतेमि ओधारिणी भासा) [यन्तन ४३ लाप।
श्री प्रशान। सूत्र : 3