________________
प्रमेयद्योतिका टीका प्र.१० सू.१४९ जीवानां षडविधत्वनिरूपणम् १४५७ मुहत्तमभहियाइं आहारगसरीरी जहन्नेणं अंतोमुहत्तं उक्कोसेणं अंतोमुहत्तं तेयगसरीरी दुविहे-अणाईएवा अपज्जवसिए अणाईएवा सपज्जवसिए एवं कम्मगसरीरी वि' असरीरी साईए अपज्जवसिए । अंतरं ओरालियसरीरस्स जहन्नेणंएक्कं समयं उक्कोसेणं तेत्तीसं सागरोवमाइं अंतोमुत्तमभहियाइं वेउव्वियसरीरस्त जहन्नेणंअंतोमुहत्तं उकोसेणं अणंतं कालं वणस्सइकालो। आहारगस्स सरीरस्त जहन्नेणं अंतोमुहत्तं उकोसेणं अणंतं कालं जाव अवड्ढं पोग्गलपरियटुं देसूणं 'तेयगकम्मगसरीरस्स य दुण्ह वि णत्थि अंतरं । अप्पाबहु० सव्वत्थोवा आहारगसरीरी वेउव्वियसरीरी असंखेज्जगुणा ओरालियसरीरी असंखेज्जगुणा असरीरी अणंतगुणा तेयगकम्मगसरीरी दो वि तुल्ला अणंतगुणा। से तं छविहा सव्वजीवा पन्नत्ता ॥सू० १४९॥ __छाया-तत्र ये ते एवमुक्तवन्तः षड्विधाः सर्वजीवाः प्रज्ञप्तास्ते एवमुक्तवन्तः तद्यथा-आभिनिबोधिकज्ञानिनः श्रुतज्ञानिनोऽवधिज्ञानिनो-मनःपर्यवज्ञानिनः केवलज्ञानिनोऽज्ञानिः ६ । आभिनिबोधिकज्ञानी खलु भदन्त ! भाभिनिवोधिकज्ञानी इति कालतः कियच्चिरं भवति ? गौतम ! जघन्येनान्तर्मुहूर्तमुत्कर्षेण षट् षष्टिः सागरोपमाणि सातिरेकाणि एवं श्रुतज्ञान्यपि, अवधिज्ञानी खलु भदन्त ! जघन्येनैकं समयम् उत्कर्षेण षट् षष्टिः सागरोपमाणि सातिरेकाणि, मनःपर्यवज्ञानी खलु भदन्त !० जघन्येनैकं समयमुत्कर्षेण देशोना पूर्वकोटिः, केवलज्ञानी खलु भदन्त !० सादिकोऽपर्यवसितः, अज्ञानी त्रिविधः प्रज्ञप्तः तद्यथा-अनादिकोवाऽपर्यवसितः १ अनादिको वा सपर्यवसितः २ सादिको वा सपर्यवसितः ३, तत्र सादिकः सपर्यवसितो जघन्येनाऽन्तर्मुहूर्तमुत्कर्षणानंत कालमपाधैं पुद्गलपरावर्त देशोनम् । अन्तरमाभिनिबोधिकज्ञानिनो जघन्येनान्तर्मुहूर्तमुत्कर्षेणानन्तं कालमपाधं पुद्गलपरावर्त देशोनम् एवं श्रुतज्ञानिनोऽन्तरं मनःपर्यवज्ञानिनोऽपि केवलज्ञानिनो नाऽस्त्यन्तरम् अज्ञानिनः सादि सपर्यवसितस्य जघन्येनान्तर्मुहूर्तमुत्कर्षेण षट् षष्टिः सागरोपमाणि सातिरेकाणि । अल्पबहुत्वम् सर्वस्तोका मनःपर्यवज्ञानिनः, अवधिज्ञानिनोऽसंख्येयगुणाः आभिनिबोधिकज्ञानिनः श्रुतज्ञानिनो विशेषाधिकाः स्वस्थाने द्वावपि तुल्यौ केवलज्ञानिनोऽनन्तगुणाः अज्ञानिनोऽनन्तगुणाः। अथवा षइविधाः सर्वजीवाः प्रज्ञप्ताः तद्यथा एकेन्द्रियाः
जी० १८३
જીવાભિગમસૂત્રા
